maandag 28 mei 2012

Fiets Elfstedentocht - 2012

Traditiegetrouw fiets ik de Elfstedentocht met mijn schoonvader Sies en zijn fietsmakkers. Gezien de gemiddelde leeftijd is uitrijden belangrijker dan snelheid, dus voor mij als jonge god (ahum) was het een dag rustig toeren. Dit jaar vierde de stichting "de Friese Elfsteden Rijwieltocht Fietselfstedentocht Bolsward" haar 100e jubileum en ter ere van dit heugelijke feit was het erekruis voor diegenen die de tocht vandaag zouden volbrengen extra groot. Dat wil je niet missen natuurlijk  In verband met de vroege start was ik de avond er voor al naar mijn schoonouders in Leeuwarden gereden en daar ging vanochtend om 3.45 uur al de wekker. ouch!

Eerst even iedereen oppikken en vervolgens richting Hichtum, een klein plaatsje onder de rook van Bolsward. Hier zetten we ook traditioneel de auto's elk jaar op een rustig plekje langs het parcours. Aangezien je halverwege de tocht weer door Bolsward (en dus langs de auto's) komt is dat handig voor de bevoorrading.

De fiets elfsteden route
Top weer!
Buienradar had het al verklapt: vandaag beloofd een schitterende dag te worden. Een heerlijke fiets temperatuur, de hele dag zon en wind kracht 2 a 3 uit het noorden. Dat laatste is uitermate gunstig omdat je dan  vanaf Dokkum tot en met Oudemirdum (+/- 120km) de wind in de rug hebt. En omdat de wind 's-ochtends vroeg meestal nog erg zwak is zijn de eerste 80 kilometers van Bolsward naar Holwerd ook prima te doen. Alleen de laatste 40 kilometer zijn dan nog even tegen de wind in, maar omdat de windkracht matig is, toch goed te doen.


De start
We starten dit jaar in groep 5, starttijd 5.32 uur. Het is was weer gezellig druk in Bolsward op dit vroege tijdstip en onder de vrolijke klanken van een lokaal orkestje werden we exact om 5.32 uur losgelaten. Zoals verwacht was verliep het eerste gedeelte van de bovenste lus moeiteloos. Ondanks het vroege tijdstip was de temperatuur al prima en ging het fietsen als een zonnetje. Bij Holwerd waren wel de koude mistvlagen te zien en voelen die vanaf de waddenzee het land opdreven. Maar zodra we richting Dokkum gingen waren deze al weer verdwenen.
Schoonvader Sies
Siep
Ergens in de buurt van Franeker wordt ik door een voorbij komende fietser op mijn rug getikt. Het blijkt mijn collega en "AtoS for Life" teamgenoot Siep Luinenburg te zijn. Na elkaar een jaar alleen maar via social  media en email "gesproken" te hebben, kom je elkaar zo ineens weer in het echt tegen. Leuk! De groep waar Siep mee fietst heeft een flink tempo en binnen no-time is hij dus weer uit het oog verdwenen.

Koffiestop in Leeuwarden
Na in Bartlehiem het traditionele appeltje in ontvangst genomen te hebben komen we als snel weer in Leeuwarden aan waar de vrouwen al klaar staan met koffie en lekkere koeken. Het is ondertussen rond tienen en het is heerlijk zonnig weer. De armstukken of jacks gaan uit en worden ingepakt. Een paar koppen koffie (en koeken) later stappen we weer op richting Bolsward.
Een korte stop met live muziek in Holwerd
Schaft in Hichtum
Zoals eerder aangegeven stoppen we bij Hichtum om even wat te eten en te ontspannen. De auto's staan aan een afslag van de weg waar de tocht langs gaat. Als we naast de auto's even in het gras zitten zien we een groep van minstens 50 fietsers deze (verkeerde) afslag nemen. Klaarblijkelijk heeft iemand een foutje gemaakt en de kudde mentaliteit doet de rest. Een paar honderd meter verder dringt het besef tot de groep door en massaal wordt er omgekeerd. De hele stoet trekt ons vervolgens weer terug voorbij. Uitermate grappig.
En waar werk jij dan?
Bas
In Bolsward nog snel even het -ook al traditionele- kopje soep en we zeilen weer verder richting Sneek. Ergens ter hoogte van Sloten komt een andere AtoS collega en "AtoS for Life" teamgenoot Bas Corstanje ons achterop. Hij is om 7.30 uur gestart en heeft praktisch non-stop doorgefietst. Hierdoor is hij 2 uur op ons ingelopen op +/- 180km. Niet slecht..:-).

Gas d'r op!
Omdat ik door het rustige tempo nog wel wat energie over heb spreken we af we met zijn tweeën tot Stavoren samen rijden. Bas moet hier waarschijnlijk toch wachten omdat hij te vroeg is voor de tijdscontrole. Ik kan dan gelijk op mijn groep van schoonvader Sies wachten om gezamenlijk weer richting Bolsward te gaan. Zo gezegd, zo gedaan. Omdat Bas na 180km racen wel even lekker in het wiel wil hangen, ga ik voorop. Het is heerlijk om het gas even open te gooien en de snelheid gaat dik de dertig in.

ijsje in Oudemirdum
Bij de controle in Oudemirdum besluiten we een ijsje te doen. Na 190km non-stop hoog tempo fietsen is Bas er ook wel even klaar mee en het idee van even van de fiets af en een ijsje is erg overtuigend.  Niet veel later schuift ook de groep Sies aan voor een ijsje. Een ijsje bij de snackbar in Oudemirdum is ook onderdeel van de traditie dus we wisten dat we ze daar weer zouden treffen. Een half uurtje later stappen we weer met zijn allen op.

Stavoren
Na de enige berg in het parcours, even buiten Oudemirdum, opgesprint te zijn gaan Bas en ik weer vooruit in hoog tempo. We draaien al langzaam naar het noorden af en de wind is op de dijk richting Stavoren goed merkbaar. Met een gelegenheidsgroepje van een man of 5 gaan we kop-over-kop snoeihard door de wind richting Stavoren. In Stavoren is het de grote vraag of Bas met zijn kaart al door de tijdscontrole kan. Gelukkig is dat geen probleem en kan hij gelijk verder. We nemen hier afscheid want ik wil het laatste stuk weer met de groep van schoonvader Sies rijden. Samen uit, samen thuis.
En hier ging het natuurlijk allemaal om:
Het extra grote kruis ter ere van de 100e editie.
De laatste 35km
Niet veel later komt de groep Sies ook Stavoren binnen gerold en met zijn allen fietsen we richting Bolsward.  Met de wind tegen wegen ook hier de laatste loodjes het zwaarst, maar gelukkig hebben we nog 2 controleposten in Hindeloopen en Workum om de afstand nog wat te breken. Ik kan me bovendien nog nuttig maken door het kopwerk voor de groep tot aan Bolsward te doen.

Finish
In Bolsward worden we bij de finish met bloemen verwelkomd door de vrouwen. Voor mij zit al weer de 4e elfstedentocht er op. Voor een 2-tal anderen in onze groep is het al de 24e keer. Ik heb nog even te gaan dus. Wist u trouwens dat de fiets elfstedentocht geen 240km maar "slechts" 230km lang is? Dit in tegenstelling tot wat op hun website aangegeven wordt. Anyway, het zit er weer op voor dit jaar. Een prachtige zonnige 100e editie van een mooie Friesche traditie.

zaterdag 26 mei 2012

Koos Moerenhout Classic

Dit jaar wordt de 2e editie van de Koos Moerenhout Classic georganiseerd. Vorig jaar had ik hem niet op het programma staan, maar dit jaar heb ik mij samen met zwager Cees ingeschreven voor de 160km.

Start en finish van de KMC zijn in Steenbergen, de woonplaats van Koos. Zwager Cees pikte me vanochtend om 7.00 uur op zodat we rond 8.00 uur konden vertrekken met fietsen. Wat kan ik zeggen? Schitterend weer, Een prachtige route die ons o.a. over de Zeelandbrug voert, en een prima organisatie. Het was genieten! Koos himself was vandaag ook gewoon gezellig onder de deelnemers. Toegankelijk en met een praatje voor iedereen. Super.
Koos wordt nog even door de speaker
aan de tand gevoeld  vlak voor de start
Wind mee
De route ging vanuit Steenbergen eerst noordwaarts om via Willemstad over te steken naar Goeree-Overflakkee. Met de oostenwind in de rug ging het daarna in hoog tempo naar Schouwen-Duiveland. Met snelheden variërend van 35-45km/uur vlogen we letterlijk over de kaart. Met een zelfde tempo vlogen we over de Zeelandbrug naar Noord-Beveland. 

Verzorgingspost
Net over de Zeelandburg rond de 85km was de 2e verzorgingspost. Gewoon gezellig bij een boerderij in de achtertuin. Omdat de KMC nog maar 2 jaar jong is, is het nog geen massale aangelegenheid. Geen dikke drukte bij verzorgingsposten, maar gewoon gemoedelijk met wat fietsers even bijkomen in de schaduw.
Door de zomerse temperaturen was goed drinken van het hoogste belang. Ik was vanochtend voor vertrek al begonnen door een aantal flinke glazen water te drinken en onderweg heb ik +/- 3.5 liter  ingenomen schat ik in. 

Werken
Na de verzorgingspost moest er dan toch echt gewerkt worden. Geen wind-mee taferelen meer. We keerden weer richting het oosten en via Zuid-Beveland ging het richting de volgende verzorgingspost op 135km bij Hoogerheide. Cees en ik belanden gelukkig in een mooie groep waar netjes om beurten kopwerk verricht werd. Hierdoor kon de snelheid toch nog boven de 30km/uur gehouden worden bij windkracht 4/5 tegen. Goed teamwerk.
Moeders mooisten op de
verzorgingspost bij Hoogerheide
Hoogerheide
Bij Hoogerheide moest nog wel eerste Brabantse Wal genomen worden. Een korte klim maar na 135km al in de benen ging niet iedereen hier meer even soepel overheen. Voor Cees was het trouwens een beetje thuiskomen omdat hij jarenlang in Hoogerheide gewoond heeft.

Bij de verzorgingspost in Hoogerheide dook Koos ook weer op. Als ik mij niet vergis reed hij de 80km en vlak voor Hoogerheide kwamen alle afstanden weer bij elkaar om via dezelfde route terug naar Steenbergen te fietsen. Even na de verzorgingspost was ik zelfs even in de gelegenheid om een stuk met hem op te fietsen en een gezellig praatje te houden. Hij vertelde me dat hij nog steeds 3x per week traint en dat was goed te merken. Na elkaar gedag gezegd te hebben gaf hij gas en was met geen mogelijkheid meer bij te houden voor ons toerfiets stervelingen..:-)

Finish
Het laatste stuk weer terug naar Steenbergen was prachtig. Je rijdt door een bosrijke omgeving en weet, samen met de deelnemers van de andere afstanden, dat het er bijna op zit. Iedereen ruikt de stal.  En met 7 kilometer meer dan in de folder stond arriveerden we weer in Steenbergen. Mede dankzij het prachtige weer en de perfecte organisatie een tocht om niet snel te vergeten.

Thuisgekomen nog de prachtige Giro etappe naar de Passo Stelvio gezien. Met de wetenschap hem in de zomervakantie zelf te fietsen een genot om naar te kijken. Morgen houdt ik een rustdag om maandag weer fris aan de start van de 11-stedentocht te staan. Dan hebben we wel weer genoeg kilometers gedraaid dit weekend (>400!)

vrijdag 25 mei 2012

Zomervakantie in Italie

We hebben er voor gekozen om deze zomervakantie naar Caldonazzo, Italie te gaan. De camping waar we onze caravan hopen neer te zetten ligt aan het "Lago di Caldonazzo", een prachtige plek aan een prachtig meer. Caldonazzo maakt deel uit van de noordelijke Italiaanse provincie Trentino.  De regio/vallei rondom Caldonazzo heet Valsugana. Een lustoord voor liefhebbers van (berg-) wandelen, fietsen en actieve buitensporten.
Stelvio pas
Jaren geleden zijn we hier ook al eens op vakantie geweest en ik heb nog mooie herinneringen aan mijn fietstochten in de bergen. Aangezien er dit jaar serieus getraind moet worden en natuurlijk gewoon uit voorpret, heb ik afgelopen week wat research gedaan naar mooie tochten die ik rondom Caldonazzo kan fietsen. Uiteraard hoort door het beklimmen van de -niet al te ver afgelegen- Stelvio pas ook bij.

Tijdens mijn zoektocht op het internet kwam ik een mooie site tegen met allerlei fietstochten vanuit het nabij gelegen Levico. Een deel er van heb ik al omgezet in gps routes in www.bikeroutetoaster.com.

Course Name Distance Elevation Gain
2012-Passo Rolle (27) 188.86 kms 2,553 meters
2012-Sardagna (26) 84.90 kms 2,129 meters
2012- Passo S. Lugano(22) 133.36 kms 1,549 meters
2012-Stelvio (28) 79.74 kms 1,958 meters
2012-Passo Coe (BIG) 126.44 kms 3,122 meters
2012-Asiago (21) 132.40 kms 1,859 meters
2012-Panarotta 113.22 kms 3,014 meters

De komende maand zal het lijstje als onderdeel van de voorpret nog wel verder uitgebreid worden.
Het belooft een mooie zomer te worden!

dinsdag 22 mei 2012

Dope

Het mooie aan fietsen is dat er altijd wel iets is waar je je in kunt verdiepen. Of je invalshoek nou gezondheid, materiaal, wedstrijden of toerfietsen is, er is altijd wel interessante lectuur in boeken of op internet over te vinden.  Zo ben ik afgelopen week bij het onderdeel voedings supplementen beland.

Aanleiding was een spontane kramp afgelopen week en al langere tijd af en toe lichte verkramping van de beenspieren. Als je dan de lectuur er op naslaat kom je al snel op 2 voor de hand liggende oorzaken: vocht te kort tijdens het fietsen en/of een gebrek aan magnesium. Beide oorzaken heb ik dus maar eens aangepakt. Ik ben voor en tijdens het fietsen toch iets meer gaan drinken. Niet dat ik niks dronk, maar de laatste tijd was het ook niet echt veel. En met het warmere weer op komst leek het me geen slechte gewoonte om alvast goed drinken er weer in te slijten.
Magnesium pillen
tegen spierkramp
Magnesium
Magnesium is een ander verhaal. Na wat studie op dit onderwerp via het internet kwam ik al ras tot de conclusie dat een dagelijkse vitamine pil niet afdoende zou zijn. Hierin is in het algemeen niet of nauwelijks magnesium aanwezig. En als het al wel aanwezig is dan kom je zeker niet aan je ADH (aanbevolen dagelijkse hoeveelheid). Dus heb ik -naast een pot multivitaminen voor sporters- ook een pot magnesium pillen aangeschaft. Vanaf vandaag dus dagelijks 1 pil multivitaminen en 1 pil magnesium. We houden u op de hoogte van de resultaten. Interessant informatie over de werking van magnesium is trouwens te vinden op http://www.hartvitaal.nl/Magnesium_Taurine.asp. Ook leuke informatie over spieren / spierwerking is te vinden op http://www.swsportmassage.nl/behandeling/spieren.htm#3

zaterdag 12 mei 2012

Elfmerentocht

Na een weekje kamperen en fietsen in Limburg stond voor vandaag de Elfmerentocht op het programma. Eigenlijk voor morgen, maar Bas uit ons Atos For Life team belde of ik zin had vandaag mee te fietsen. En een vrije moederdag is eigenlijk ook best wel lekker, dus stond ik vanochtend om 8.00 uur samen met Bas en Jos in Sneek aan de start.
Keihard verdiend.
De wind was met kracht 4 a 5 ronduit hard. Tot een kilometer of 80 hadden we de wind gelukkig in de rug, maar op de terugweg was het regelmatig bikkelen geblazen met stukken tegenwind. Gelukkig staken Bas en Jos in uitstekende vorm en kon ik regelmatig bij hun uit de wind gaan zitten..:-). Dat was eerlijk gezegd ook wel bittere noodzaak, want door het hoge tempo was bij mij na 100km het beste er wel af. Dat hoge tempo was mede te danken aan 2 vrouwelijke wedstrijd rijders met wie we de eerste 80km reden. Nadat een snelle groep ons passeerde  haakten de dames daarbij aan en toen was de beer los. Jakkeren door de straten en snelheden rond de 40km/uur. Dat was voor mij net wat te veel van het goede en langzaam ging de lamp uit...

Ondanks mijn dip hebben we toch een mooi gemiddelde gereden van bijna 31km/uur (30.7). Een goede training voor de 11-stedentocht over 2 weken. Al heb ik me wel voorgenomen om dan toch een tikkie rustiger te gaan fietsen..:-). Hoop overigens dat de wind dan wat fatsoenlijker is dan vandaag, anders wordt het voor veel een lange lijdensweg ben ik bang.

In het begin van de tocht ging er trouwens nog iemand vlak voor mijn neus onderuit. Hij twijfelde of hij links- of rechtsaf moest en raakte daardoor met zijn trapper de grond. Hierdoor sloeg zijn voorwiel om en daardoor werd hij gekatapulteerd. Hoe het afgelopen is weet ik niet. Er waren veel mensen aanwezig die hem hielpen dus zijn we maar doorgereden. Maar het zet je wel even weer op scherp.

Na afloop nog even een hersteldrankje in de kantine en toen weer naar huis. Het was weer een mooie fietsdag!