maandag 31 oktober 2011

Freewheelen

Ik zat een beetje te twijfelen vanmiddag of ik wel zou gaan fietsen. Maar het prachtige zomerse winterweer  was een gelegenheid die ik niet mocht laten lopen. En met de start van de wintertijd leek het me een mooie gelegenheid om de cross-hybride weer eens van stal te halen.

Strand drama
Mijn plan was om bij Kijkduin het strand op te gaan en dan langs de vloedlijn richting Hoek van Holland te fietsen. De terugweg dan vervolgens binnendoor terug naar huis. Bij Kijkduin aangekomen ploegde ik me in vol ornaat door het losse zand richting de vloedlijn. Dankzij het mooie weer had ik zelfs nog wat publiek wat me een beetje meewarig aan zat te staren. Quasi zelfverzekerd stapte ik, bij de vloedlijn aangekomen, op mijn fiets met de neus richting de Hoek. Na 2 trappen op het bergverzet hadden mijn wielen zich bijna ingegraven en het scheelde niet veel of ik viel met fiets en al om. Euhhh...waarom gaat dit niet?

Redelijk gedesillusioneerd heb ik vervolgens weer rechtsomkeert richting de duinen gemaakt. Nagestaard door 'mijn publiek' bij wie de vertwijfeling in de ogen te lezen viel. Waar is die gast in Pietsnaam toch helemaal mee bezig?

Dat viel dus even vies tegen. Maar waar ging het nou mis? Zowiezo zijn mijn Schwalbe Racing Ralph banden niet bedoeld voor het strand; te veel profiel dat zich in het zand 'vastvreet'. Daarnaast vermoed ik ook dat mijn banden te hard opgepompt zijn geweest. En wellicht dat ze ook nog eens te smal zijn? Banden van een cross-hybride zijn nl. een stuk smaller dan die van een gewone MTB.  Het blijft voor mij even een raadsel. Ik verneem graag als er iemand is die hier hier iets zinnigs over kan zeggen.

Op de navigatie terug naar huis
In plaats van over het strand ben ik vervolgens maar via allerlei voetpaadjes, bermen en duinenweggetjes naar Hoek van Holland gefietst. Eenmaal in de Hoek aangekomen begon het al donker te worden. Tijd voor de snelste weg terug naar huis. Dus ben ik op mijn fonkelnieuwe Garmin Edge 800 naar huis terug genavigeerd. Aangezien de Openfietsmap.nl kaart geladen was ging de route over allerlei fietsvriendelijke binnenweggetjes en fietspaden waar ik normaliter nooit langs kom. Erg leuk om weer eens wat anders te fietsen.

Ook erg leuk is het oplichten van de Garmin display zodra je een koerswijziging nadert. Een erg handige functionaliteit om ook in het donker goed te kunnen navigeren. Even over zessen was ik weer thuis. Net op tijd voor de pannenkoeken. Lekkûh hôah!



Racefiets
9170 km (105x)
347:49 uur
Cross-hybride
740 km (13x)
31:44 uur
Totaal
9910 km

zondag 30 oktober 2011

Wintertijd

Bij de overgang naar de winter is het bijna onmogelijk om geen verkoudheid(je) op te lopen. De temperatuur daling is vaak net het laatste zetje wat nodig is om het snottebel virus te ontketenen. En als er dan één iemand mee rondloopt dan verspreid het zich als de konijnen. Afgelopen week had ik het twijfelachtige genoegen. Na wat slikpijn op de huig en wat eerste snotteringen wist ik gelijk hoe laat het was. Tijd om het winter actieplan in werking te zetten!

Te beginnen met meerdere malen per dag flink zout water te spoelen met behulp van de Rhino horn; de beste uitvinding sinds het (fiets)wiel. Daarnaast ook  'the good old' Nasonex weer van stal gehaald. En als klap op de vuurpijl gisteravond lekker op tijd onder de wol met 2 paracetamolletjes. Het resultaat? Na een redelijk brakke dag gisteren voelde ik me vanochtend weer kiplekker. Wat 'rust, reinheid en regelmaat' al niet vermag. Uiteraard kwam het extra uurtje nachtrust agv de wintertijd ook goed van pas.

Omdat het de laatste zondag van de maand is, vandaag geen vossenrit. De afgelopen keer heb ik wel punten gescoord, maar toch minder dan ik had gehoopt. Hierdoor ben ik weer 3 plaatsen verder afgegleden in het klassement en op de 12e plek beland. Het is niet anders. Niet meer aan denken, vandaag lekker een rondje fietsen met buurman Niels die de smaak (en  'now a days' de snelheid) van het fietsen ook helemaal te pakken heeft.

Na heerlijk tempo gefietst te hebben langs de Nieuwe Waterweg, was het bij Hoek van Holland wel tijd voor appeltaart met slagroom. Niet geheel toevallig bevindt zich daar ook de 'Torpedoloods', voor dit doeleinde uitermate geschikt. Verzadigd en verkwikt kregen we het laatste stuk terug naar huis als toetje windkracht 4 in de rug. Heerlijk doortrekken naar 40km/uur om de laatste kilometers naar huis rustig uit te bollen. De verkoudheid overwonnen en een uitermate lekker ritje gefietst. Ik ben klaar voor de winter!



Racefiets
9170 km (105x)
347:49 uur
Cross-hybride
695 km (12x)
29:43 uur
Totaal
9865 km

vrijdag 28 oktober 2011

De laatste loodjes

Gisteravond met buurman Niels nog even een klein rondje Westland gedaan. We hebben deze rit gefietst op de navigatie van de Garmin Edge 800. Aangezien ik de route als mijn broekzak ken was het een mooie test of de navigatie mij ook over de juiste weg zou sturen

Dat ging vrij goed tot de laatste 10km. Toen kreeg ik spontaan het advies om af te slaan en een ander fietspad te nemen. Ook begon hij de route te herberekenen. Tja, dat kan gebeuren bij real-time navigatie. Gelukkig bracht de route me wel thuis, dus dat was geen probleem.

Conclusie is wel dat als je van tevoren een route bedacht hebt het bij real-time navigatie niet zeker is dat het device deze route ook gaat volgen. Bij de auto lijkt me dat geen probleem, bij fietsen kan dit wel eens vervelend zijn lijkt me.

Al met al lekker gefietst met een aankomst in het donker. Als volgende week de wintertijd ingaat is het helemaal gedaan met het door-de-week fietsen bij daglicht. Gelukkig nog maar een kleine 200km te gaan voor het 10.000km doel van dit jaar.




Racefiets
9107 km (104x)
345:34 uur
Cross-hybride
695 km (12x)
29:43 uur
Totaal
9802 km

maandag 24 oktober 2011

Garmin Edge 800.

Vandaag was de 'maiden trip' van mijn fonkelnieuwe Garmin Edge 800. Van mijn 'oude' Garmin (de Edge 500) was tijdens mijn crash vorig weekend het voetje van de bajonetsluiting afgebroken. Hij is nog te gebruiken, maar alleen door hem met de meegeleverde reserve rubbers vast te knopen op zijn houder. Niet echt ideaal, dus was het tijd voor een nieuwe.
De Garmin Edge 800

Mijn achterwiel was vandaag bij de fietsenmaker. Er zat na een aantal pittige vossenritten een kleine slag in en moest dus weer even uitgebalanceerd worden. Om die reden reed ik vandaag met mijn reserve achterwiel waar geen snelheidssensor aan het wiel bevestigd was. Nadat ik mijn nieuw Garmin opstarte herkende hij gelijk mijn hartslagmeter en de "GSC 10" die voor de registratie van de cadans van de pedalen en de snelheid via de snelheidssensor van het achterwiel verantwoordelijk is. Omdat de snelheidssensor niet in het wiel aanwezig was werd er een snelheid van 0 (nul) geregistreerd tijdens het rijden. Merkwaardig genoeg werd de snelheidregistratie vervolgens niet overgenomen door de GPS. Uitzetten van de "GSC 10" was de enige optie om weer netjes de snelheid via de GPS geregistreerd te krijgen.

Voor de rest geen klachten over het apparaat. Het werkt grotendeel op dezelfde manier als mijn Edge 500. Het belangrijkste verschil is dat er met de Edge 800 "echt" genavigeerd kan worden (net zoals je TomTom). Dat gaan we in een volgend ritje maar eens testen.

UPDATE:  Zojuist heb ik een erg leuke site ontdekt waar je maps voor je Garmin kan downloaden die gebaseerd zijn op OpenStreetMap.



Racefiets
9060 km (103x)
343:51 uur
Cross-hybride
695 km (12x)
29:43 uur
Totaal
9755 km

zondag 23 oktober 2011

Oerdrift..

Vanochtend de 4e vossenrit van dit seizoen. Na mijn dramatische scores van afgelopen 2 weken is het nu wel weer eens tijd om wat punten te pakken. Hoe dat zou moeten daar heb ik de afgelopen week eens goed over nagedacht en het strijdplan voor vandaag is eigenlijk reuze simpel:

  • niet voordurend meer in de kop te rijden, maar iets achter de koplopers blijven hangen, 
  • meer focus op de pijlen in plaats van alleen maar hard proberen te rijden
  • ennuhhh....niet vallen...:-)
Na mijn dramatische scores van de afgelopen
2 weekenden ben ik inmiddels naar de 9e plaats afgezakt.
Waar is Cees nou?
Samen met buurman Niels komen we rond 9.30 uur bij Velo aan. Zwager Cees zou er ook rond dit tijdstip moeten zijn, maar die is in geen velden of wegen te bekennen. Het zal toch niks met de live uitzendingen Ajax-Feijenoord te maken hebben? Bij nabellen achteraf bleek mijn 'bon-ton-frere" zich verslapen te hebben. Da's jammer Cees, wéér geen punten dit weekend. Niels wrijft zich gniffelend in de handen: weer 5 punten op Cees uitgelopen. Dat is snel verdiend!

Und loss geht es!
Rond tienen klinkt de, inmiddels vertrouwde, bel en niet veel later jakkert er weer een heel peloton idioten het parkeerterrein bij Velo af, op jacht naar de Vos. Ik zit gelijk weer voorin, maar blijf er wel op letten dat ik niet helemaal op kop ga rijden. Desondanks mist de groep waar ik in rijdt in Delft een pijl en rijdt een kilometer te ver door. Tegen de tijd dat we weer terug zijn bij de juiste afslag, is er een groepje concurrenten dat de leiding al heeft overgenomen. Ondanks het hoge tempo dat we aanhouden halen we dit groepje niet meer terug. Pas aan het einde bij de vos, blijkt dat het trouwens niet veel gescheeld heeft, we arriveren praktisch gelijktijdig.

Oerdrift
Ik ben er zo onderhand wel achter dat het fenomeen vossenrit het beste en het slechtste in de mens boven brengt. Door de adrenaline fietst iedereen op de toppen van zijn kunnen en is daardoor extra scherp op pijlen en aanwijzingen. Tot zover het goede. Maar wat is dan het slechtste zul u zich wellicht afvragen? Tijdens de rit vandaag heb ik twee situaties meegemaakt die aardig in de buurt kwamen. Ik denk dat het iets te maken heeft met de oerdrift die dit spelletje klaarblijkelijk in de mens losmaakt:

Trapgevecht
In Delft voerde de route ons via een trap omhoog een viaduct op. De trap was smal en iedereen wilde uiteraard zo snel mogelijk boven zijn. Het resultaat was een gedrang van jewelste. Volwassen mensen die elkaar,vóór en óp de trap, bijna letterlijk de tent uitvechten. Enkele eeuwen beschaving worden hier in luttele seconden door het toilet getrokken. Als je kinderen je als volwassene in zon compromitterende situatie zien, dan hoef je nooit meer bij ze aan te komen dat ze beleefd tegen andere mensen moet zijn..:-).

Gekkenhuis bij de Vos
De tweede situatie deed zich voor bij aankomst bij de Vos. De rijders van Groep I waren net voor ons gearriveerd en er waren een man of 50, in een straal van 100 meter, als dwazen aan het rondrennen op zoek naar de Vos. Ik had mijn fiets tegen een hek gezet en wilde me juist in het gedruis storten toen ik aan mijn rechterkant een hoop drukte ontwaarde. Klaarblijkelijk was de Vos ergens in de bosjes gevonden. Ik bedacht me geen moment en trok op mijn wielerschoenen een sprint richting de betreffende bosjes.

Helaas was ik niet de enige met dit lumineuze idee. Alle rijders om me heen begonnen als idioten naar de plek des onheils te sprinten. Het gevolg laat zich raden: een scrimmage van een man of 50 waar een professionele rugby ploeg jaloers op zou zijn.  Volwassen mannen storten zich als volleerde rugby spelers in een kluwen van armen en benen met daaronder ergens een Vos. Een compleet gekkenhuis. Tot op het moment van schrijven weet ik nog steeds niet hoe ik er in geslaagd ben om mijn munt in het smalle gleufje van de Vos te wurmen. Sterker nog: ik heb de Vos helemaal niet gezien. Het enige wat ik zeker weet is dat ik er geen euro in gegooid heb..:-)

Het resultaat
Wat het resultaat van vandaag geweest is? Geen idee. Met 50 man opeengepakt boven op een Vos is het onmogelijk te zeggen als hoeveelste je munt in het ding beland is. Het blijft dus nog even spannend tot de uitslag, ergens begin deze week, bekend wordt. I'l keep u posted. Wat ik wel met zekerheid kan zeggen is dat ik weer enorm genoten heb vandaag. Eigenlijk toch best wel lekker die oerdrift...:-)


Racefiets
8990 km (102x)
341:17 uur
Cross-hybride
695 km (12x)
29:43 uur
Totaal
9685 km

vrijdag 21 oktober 2011

Winterritje

Samen met buurman Niels vanmiddag het vaste rondje Westland gefietst. Winterfris weer met een lekker zonnetje. Prachtig weer om te fietsen. Verder is het aftellen geblazen voor het laatste doel dit jaar. Nog 365km te gaan en dan is het 10.000km doel behaald. Met het huidig aantal kilometers per week zal dat nog ongeveer 2 á 3 weken gaan duren.




Racefiets
8939 km (101x)
339:31 uur
Cross-hybride
695 km (12x)
29:43 uur
Totaal
9634 km

dinsdag 18 oktober 2011

Herfst Break

Gisteren en vandaag ben ik er met mijn lief even tussenuit geweest. Een "Herfst Break" noemen ze dat bij "Grand Hotel Huis ter Duin" in Noordwijk. En een zeer aangename break was het. Maar dat hadden we ook wel verdiend vonden we. Sauna, zwembad, strandwandeling en nauurlijk lekker eten, helemaal goed.
De enige echte "Grand Huis ter Duin" sloffen.
Bij terugkomst vanmiddag is er zelfs nog tijd over om het standaard Rondje Westland te fietsen. Aangezien ik nog helemaal in de relax stand sta heb ik helemaal geen behoefte om een hoog tempo te fietsen. En dat doe ik dus ook niet. Heerlijk genieten van de wind en zon. Een prachtig herfstdecor en een mooie afsluiting van de "Herfst Break". 


Racefiets
8882 km (100x)
337:22 uur
Cross-hybride
695 km (12x)
29:43 uur
Totaal
9577 km

zondag 16 oktober 2011

Het lot...

"Ducunt volentem fata, nolentem trahunt"
(Het lot leidt de gewillige, maar sleept de onwillige mee.)

Er zijn van de dagen dat je een speelbal van "het lot" bent. Er gebeurd van alles en je lijkt er geen grip op te krijgen. Vandaag was een dag dat "het lot" hard toesloeg. Met zwager Cees, buurman Niels en vriend Paul stonden we weer op 9.30 uur bij de sporthal Velo. Op en top paraat voor de 3e vossenrit van dit seizoen.  Na een bakje koffie en wat "small talk" klonk even voor tienen weer de inmiddels vertrouwde en verlossende bel: Rijders, bestijg uw stalen rossen! Nog geheel ontwetend over wat ons boven het hoofd zou hangen zijn we met z'n allen naar de startlijn gefietst alwaar we even na tienen, vlak na groep 1, werden losgelaten: "The heat is on!".

Gelijk vanaf het begin waren we elkaar al kwijt. Dat is niet erg, de afspraak is: iedereen fietst voor eigen punten. De nu volgende opsomming is de bak ellende die vervolgens, na de start, door "het lot" over ons uitgestort is geworden:

Emmer gemist
Ondanks mijn uitstekende koppositie mis ik met een groep koprijders de eerste emmer (blijkt achteraf). Balen, maar vroeg of laat onvermijdelijk. "Het lot" blijkt echter nog veel meer in petto te hebben:

Valpartij
Na een wilde rit door Delft gaat de groep waar ik in beland ben met een snelheid van rond de 40km/uur door een smal tunneltje. Ik rijdt goed mee op de 2e rij. De koprijder van de groep ziet gelijk na de tunnel de pijl en brult: "LINKS!". De rijder direct voor mij bedenkt zich geen moment en gaat, nog nauwelijks uit de smalle tunnel, volop in de remmen.  k kan hem met geen mogelijkheid meer ontwijken en knal boven op hem in. Met de vriendelijke groeten van "het lot"....

Lekke band
De schade aan de fiets lijkt in eerste instantie mee te vallen, maar door de klap heb ik een lekke voorband opgelopen. Nog onwetend door mijn eerste gemiste emmer is dit enorm balen. Daar gaat mijn goede positie.  Enorm gefrustreerd heb ik toch maar geprobeerd de kalmte te bewaren en ben ik mijn bandje gaan vervangen. Maar de lol was er door de klap wel aardig af.

Knie kapot
Bij nader onderzoek blijkt mijn linkerknie ook nog aardig open te liggen onder mijn beenstuk. Merkwaardig genoeg was het beenstuk niet beschadigd. Was getekend: "het lot"!

Verkeerd gereden
Na de band vervangen en het stuur weer rechtgezet te hebben slaag ik erin mezelf weer wat mentaal op te peppen en ik vervolg de route. Ergens aan het einde van de tocht blijkt er tot ieders schrik een pijl gewoon volledig te missen. Ondanks veel speurwerk door eenieder blijkt een pijl naar links er toch echt niet te staan. Ook andere rijders constateren hetzelfde maar dan hebben we inmiddels al vele kilometers gezocht en verkeerd gereden. Mag ik mij even voorstellen: "het lot".

Garmin kapot
Na uiteindelijk toch de vos te hebben gevonden rijd ik samen met Niels terug naar Velo. Niels blijkt gelukkig wel alle emmers gehad te hebben. Bij terugkomst op Velo blijkt tot mijn grote teleurstelling dat als gevolg van mijn valpartij het voetje van mijn Garmin Edge 500 afgebroken is. 'Mag ik een eerste korte reactie meneer Barelds? G@tver#$%@$#me!'  En wéér slaat "het lot" toe! Gek wordt je er van.

Paul verdwaald
Na enige tijd komt Paul ook weer bij Velo binnen. Uit zijn relaas blijkt dat "het lot" ook lekker met hem bezig is geweest. Vrij snel na de start is hij volledig verdwaald is en heeft uiteindelijk maar een eigen route gefietst. "Lotsbestemming?"....

Lekke band Kees
Paul weet ons nog wel te vertellen dat Cees onderweg lek gereden is. 'Mag ik je even aan een oude bekende voorstellen Cees? Cees, dit is "het lot", "het lot" dit is Cees, maar dat wist je al'.  In overleg besluiten Paul en Cees dat Paul niet op Cees wacht maar doorrijd. Had Paul geweten dat hij gelijk daarna zou verdwalen dan had hij waarschijnlijk wel even gewacht. "Noodlot"...

Verkeerde binnenband
Na enige tijd heeft ook Cees sporthal Velo weer teruggevonden en doet hij zijn relaas over zijn lekke band. "Het lot" had voor hem nog een andere leuke verassing in petto: verkeerde binnenbanden! Bij het vervangen van zijn lekke band deed hij de schokkende constatering MTB binnenbanden in zijn fietstasje te hebben. En ja, die passen niet in een smal racefiets buitenbandje. Wat blijkt: Cees had zijn binnenbanjes voor het eerst besteld via het internet. Uiteraard onderneemt hij nog een dappere poging om ons wijs te maken dat hij wél de juiste bestelling had gedaan, maar dat "men" verkeerd geleverd had, maar een goed verstaander heeft natuurlijk maar een half woord nodig. En over "het lot" gesproken, deze valt in de categorie "Lots of fun"...

Kees geen punten
Hoe hij uiteindelijk aan een race binnenbandje is gekomen verteld het relaas niet. Maar nadat dat uiteindelijk toch gelukt is was ook Cees even helemaal klaar met de fenomeen Vossenrit. En wat doe je dan? Dan ga je ook gewoon je eigen toertocht rijden.

Loten!
Als "het lot" je op één dag zo bedeeld, dan wordt je al snel echte "lotgenoten".  En onder het genot van een bakkie koffie hebben we in de kantine dan ook de details van ons leed met elkaar gedeeld. Tijdens dit gezellige samenzijn vondt er ook nog een verloting plaats. Kaartjes konden a-la-minuut gekocht worden. In een poging "het lot" toch nog enigzins te keren besloten we allemaal een aantal loten te kopen. Blijk ik me daar, tijdens de daarop volgende trekking, notabene een prijs te hebben gewonnen! Trots als een pauw stap ik met mijn kapotte knie naar voren om de prijs in ontvangst te nemen. De nekken van alle aanwezigen strekken zich reikhalzend uit om te kijken wat "het lot" mij toebedeeld heeft. Ik schud de hand van de omroeper en neem mijn prijs in ontvangst. De prijs is......4 loten! Ik heb in de loterij 4 loten gewonnen voor een andere Velo loterij. Het is niet te geloven! Het lot speelt mij loten toe! Het zal toch niet waar zijn? Volledig gedesillusioneerd loop ik terug naar ons tafeltje. Dit was de genadeslag. 10-0 voor "het lot" vandaag. Compleet verslagen taaien we met zijn allen af. Het is mooi geweest vandaag. Althans.....

Huissleutel kwijt
"Het lot" blijkt nog een leuke nabrander voor Cees in petto te hebben. Tot overmaat van ramp blijkt hij zijn huissleutel te zijn verloren. Waarschijnlijk tijdens het vervangen van zijn band. Noteer die naam: "Het lot". Als je kan ontloop hem dan zoveel mogelijk.

Teamnaam
Na deze traumatische dag is het wel duidelijk hoe de teamnaam van onze fietsgroep in wording gaat luiden: "De lotgenoten".  Wordt maar lid als je durft! Iedereen is van harte welkom! (goed kunnen fietsen is een pré).






Racefiets
8812 km (99x)
334:43 uur
Cross-hybride
695 km (12x)
29:43 uur
Totaal
9507 km

donderdag 13 oktober 2011

Damage Control

Na mijn "euro blooper" tijdens de vossenrit van afgelopen zondag was ik uitermate benieuwd wat voor schade me dat opgeleverd had in het algemeen klassement. Hoe veel plaatsen was ik naar beneden gekukeld omdat ik zo stom was geweest een euro in de vos te gooien ipv de vossenrit munt. Gisteren stond de verlossende uitslag op de website van FTCW:

Slechts één plaats gezakt ondanks mijn "euro blooper"....
Slecht 1 plaats gezakt! Slechts één van mijn directe concurrenten onder mij had kans gezien om mijn blooper te verzilveren door me in het algemeen klassement voorbij te schieten. De rest had deze gouden kans laten liggen. De 1e en 2e plek (resp. 20 en 19 punten) waren zelfs naar deelnemers gegaan die vorige week niet mee hadden gefietst. Een gelukje bij een ongeluk. En nu niet weer stomme fouten maken dit seizoen. Even een tijdje aan damage control doen.



Racefiets
8766 km (98x)
333:03 uur
Cross-hybride
695 km (12x)
29:43 uur
Totaal
9461 km

maandag 10 oktober 2011

De Hermandad Schijtdoos!

Vaste lezers van mijn blog weten dat ik mijn stelling hier vaker bezig: "als je fietst dan maak je wat mee!" Zo kwam ik vandaag tijdens mijn vaste trainingsrondje Westland, ter hoogte van Hoek van Holland, langs het fietspad door de duinen, een bijzonder fenomeen tegen....

In het slechte economische weer waar de Nederlandse economie momenteel in verkeert, heeft de politie het zwaar te verduren. Keer op keer wordt er door geldzoekende politici aan de financiële stoelpoten van de politiekorpsen gezaagd terwijl anderzijds de verwachtingen van diezelfde korpsen telkenmale weer naar boven bijgesteld worden.

In een poging om hun dienders in deze financiële malaise toch maar vooral vast te houden zijn de politiekorpsen van Zuid-Holland er toch weer in geslaagd een nieuw konijn uit hun toch al zo platte politiepet tevoorschijn te toveren: De Hermandad Schijtdoos! Als de ijverige dienders tijdens hun duinpatrouilles plotsklaps aandrang tot schijten krijgen was tot voor kort de verleiding voor hen enorm groot om al wildpoepend hun bolus in de eerste de beste natuurbeschermde duinpan te draaien. Dat is nu allemaal gelukkig verleden tijd dankzij de Hermandad Schijtdoos! Een ware redder in nood voor de dienstdoende diender met acute aandrang.
De Hermandad Schijtdoos met openingen aan 2 kanten.
Dankzij zijn doordachte design kunnen er zelfs 2 dienders tegelijkertijd "schijt aan hebben".
De capaciteit van de schijtdoos is bovendien fenomenaal. Bij normaal gebruik is er meer dan een maand geen stront aan de knikker. Mocht hij uiteindelijk toch vol raken, dan kan hij, dankzij een uniek service contract met de Westlandse tuinders, linea recta bij de eerste de beste kas over de bloembollen uitgereden worden. Ik zeg: gewoon een retegoed initiatief!



Racefiets
8719 km (97x)
331:21 uur
Cross-hybride
695 km (12x)
29:43 uur
Totaal
9414 km

zondag 9 oktober 2011

Laat je kleingeld thuis...

Het was vandaag koud en nat tijdens de 2e vossenrit van FTCW. Heel wat anders dan de zomerrit van vorig weekend. Herfstweer vandaag meneertje. Ik was vandaag helemaal alleen van ons cluppie. Zwager Cees en buurman Niels waren niet van de partij. Maar met mijn 2e positie in het algemeen klassement was afzeggen voor mij natuurlijk geen optie. Ik moest vandaag mijn positie verdedigen.

Na mijn ochtendritueeltje van bammetjes smeren, bidons vullen, etc. ben ik rond 9.30 uur op mijn fiets gesprongen en richting sporthal Velo gereden. Bij Velo starten de tochten van FTCW altijd en dat komt voor mij prima uit: lekker om de hoek, een ritje van slechts 5 minuten. Maar op dat korte ritje ging het gelijk al fout. Een of andere onverlaat had glas op de weg kapotgegooid en ik reed gelijk lek. Geen leegloper maar gelijk paf en leeg. Een slecht voorteken. Gelijk als de bliksem weer terug naar huis gerend, fiets aan de hand. Thuis snel een reserve bandje gelegd en daar ging ik weer voor een 2e poging. Dit keer goed uitkijken om niet weer door hetzelfde glas te rijden.

Bij de aankomst in de kantine bij Velo kon ik in één zucht door. De bel klonk al en dat is het teken dat alle fietsers zich bij de start dienen te verzamelen. Net als vorige keer kroop ik maar weer vooraan om na de start direct met de snelsten mee te gaan. Ook nu verliep dat weer volgens plan en nadat we weggeschoten waren zat het tempo er gelijk weer goed in. De eerste tien kilometers waren weer als vanouds hard stekkeren. Een van de risico's van voorin rijden is dat je pijlen over het hoofd ziet en dus verkeerd rijdt. In de groep achter je is er meestal wel iemand die de pijl dan wel ziet en vervolgens de groep de goede richting opstuurt. Het gevolg is dat je na zon actie gelijk weer achteraan in de groep rijdt. Ook nu gebeurde dat een paar keer, maar gelukkig was een positie voorin, na wat inhaal werk, weer snel terug herovert. Risico van het vak.

Ergens halverwege de tocht zagen we een deelnemer aan de kant van de weg stilstaan, vertwijfeld om zich heen aan het kijken alsof hij niet meer wist of hij nu rechtdoor of linksaf zou moeten. De linkmiegel bleek achteraf gewoon vóór de pijl te zijn gaan staan zodat deze voor niemand zichtbaar was. De aanstormende grote groep, waar ik ook deel van uitmaakte, zag daardoor de pijl niet en reed daardoor doodleuk rechtdoor. Na een paar kilometer kwamen we tot de conclusie dat we op een dood spoor zaten en werd er snel rechtsomkeert gemaakt. Een racepartij om de andere "goed rijders" weer in te halen was het gevolg. Een typisch vossenrit geintje werd mij achteraf in de kantine verteld.

Ondertussen zag iedereen er door het opspattende water uit als een stel modderworstelaars. Jammer genoeg heb ik er geen foto's van gemaakt, maar geloof me; het zag er niet uit. Toen we na ruim 1,5 uur weer in de buurt van Wateringen kwamen kon ik er nog een tijdritje uitpersen uit om toch vooral als eerste bij de Vos te zijn en mijn munt er als (een van de) eersten in zou gaan. Het voordeel van rijden in groep-2 is dat de groep-1 rijders je al voor zijn.  Je dus meestal als snel waar je wezen moet voor de Vos: daar waar het druk is.

Bij de vos aangekomen is het een kwestie van je fiets wegsmijten en een sprintje naar naar de vos trekken. Daar aangekomen was ik nog wat aan het duwen en trekken om de munt als eerste in de Vos te krijgen. En daar ging ik de fout in. In de haast graaide ik de vossenrit munt uit mijn achterzak. Althans, dat dacht ik. Op de terugrit naar de sporthal Velo kwam ik er achter dat ik de vossenrit munt nog in mijn achterzak had zitten en een 2-euro munt in de vos gegooid had. Holy Shit! Wat een blunder. Dag goede klassering! Balen als een stekker natuurlijk.

Bij terugkomst in Velo heb ik de organisatoren er nog van proberen te overtuigen om mijn vossenrit munt op de plek van de euro te plaatsen maar helaas gingen ze niet overstag. Als ik goed heb gereden houdt ik er nog wel 5 punten aan over, maar die staan in schril contrast met de 15 die ik er vermoedelijk wel minimaal uit had kunnen slepen vandaag. Bummer! Lessons learned today: Laat je kleingeld thuis bij vossenritten!.





Racefiets
8648 km (96x)
328:46 uur
Cross-hybride
695 km (12x)
29:43 uur
Totaal
9343 km

woensdag 5 oktober 2011

Het mysterie van de 3e emmer....

Vandaag was het zo ver. Na 2 dagen ondragelijke spanning en gek makende onzekerheid publiceerde FTCW vandaag de uitslag van Vossenrit die afgelopen zondag verreden is. En wat schetst mijn verbazing? Ik heb het een vliegende start gehad! Kom gelijk op nummer 2 binnen:
Nummer 2. I'm a "Happy Hunter".
Niels en Cees blijken minder fortuinlijk te zijn geweest en zijn resp. op plaats 50 en 51 beland met elk 3 punten. Ter info: je krijgt 3 punten voor de moeite als je verkeerd gereden bent. Van Niels was dat verwacht. Hij had onderweg maar 2 van de 3 emmers aangedaan, was de route kwijtgeraakt om vervolgens linea recta weer terug naar de finish te fietsen. Maar de 3 punten van Cees zijn een merkwaardig verhaal. Cees is onderweg wél 3 kaartjes kwijtgeraakt. Hij beweert zelf 3 controle emmers te hebben gehad. Je zou dus zeggen dat hij de route goed heeft gereden en dus minimaal 5 punten zou moeten hebben. Wat is hier in Pietsnaam gebeurd? Ik zie 3 mogelijke scenario's die zich hebben voltrokken:

1. Scenario "Foute Emmer"
De organisatie heeft een nep emmer ergens geplaatst waar men verwachtte dat men fout zou rijden. Cees is hier met open ogen en volle overtuiging ingestonken.

2. Scenario "Dikke Vingers"
Cees heeft met zijn dikke vingers gewoon 2 kaartjes in 1 emmer gegooid. En met zijn geheugen als een zeef dacht hij achteraf  3 emmers te hebben gehad.

Maar persoonlijk geloof ik het meest in scenario 3:

3. Scenario "Glazenwasser"
Cees is onderweg een glazenwasser tegengekomen en heeft zijn emmer per abuis aangezien voor een vossenrit emmer. Hij heeft in het voorbijgaan zijn kaartje in de emmer onder aan de trap van de glazenwasser gegooid. Waarschijnlijk dacht hij nog bij zichzelf: "zooo, hier heeft het hard geregend. Ik ben blij dat ik dat buitje gemist heb!".  Vervolgens heeft hij de glazenwasser in volslagen vertwijfeling achtergelaten. Volgens getuigen heeft de man nog minutenlang, naast zijn emmer, verdwaast voor zich uit staan staren. In zijn hand een plastic kaartje ter grootte van een creditcard met daarop een nummer. Nummer 359........




Racefiets
8598 km (95x)
327:03 uur
Cross-hybride
695 km (12x)
29:43 uur
Totaal
9293 km