Is er leven na de Velomediane?

Jazeker! It ain't over yet. Over 2 weken moet er nog een AtoSTour gefietst worden, dus moest er weer gewoon getrained worden vanavond. 70 kilometers heb ik er vanavond maar weer uitgeperst op het inmiddels wereldberoemde rondje Westland. Kon ik eerder al melden dat je niet meer zonder licht kan fietsen 's-avonds. Vanavond vond ik nog koud bovendien. Maar dat kan ook komen omdat ik nog niet helemaal hersteld ben van afgelopen zaterdag.

Met het hoofddoel al op zak en het subdoel onder handbereik begin ik al voorzichtig aan het volgende jaar te denken. Wat moet ik me dan als doel gaan stellen? Dit jaar was al pittig qua kilometers en toertochten. Moet ik daar volgend jaar in overtreffende trap overheen? Of moet ik het minsten proberen te evenaren? Ik kan natuurlijk ook iets heel anders op de fiets gaan doen. Misschien bij een club wat wedstrijdjes proberen te gaan rijden. Vragen, vragen, vragen, maar nog geen antwoorden. Gelukkig heb ik de hele winter om daar nog eens goed over na te denken. Eerst maar eens een leuk winter programma in elkaar draaien. Daar heb ik ook wel zin in. Ik wil in ieder geval eens proberen om in oktober met het vossenjacht klassement mee te gaan doen. En de rest zien we nog wel. Wordt (zeker nog) vervolgd...

Racefiets	7212 km (79x)	274:39 uur
Cross-hybride	587 km (10x)	25:41 uur
Totaal	7799 km

Velomediane Claudy Criquielion - 2011

Het hoofddoel van dit jaar. Na een jaar flink trainen was het dit weekend zo ver. Samen met zwager Cees ga ik vandaag de Velomediane rijden. Start en finish zijn in La Roche-en-Ardenne. Van hieruit fietsen we 170 kilometers met 21 "côtes" en een totaal te overbruggen hoogteverschil van 3300 meter.

Ons sfeervolle hotel in Durbuy.

Vrijdagmiddag rijden Cees en ik naar Durbuy, een prachtig historisch plaatsje zon 30km vanaf La Roche. We overnachten daar omdat in La Roche al maanden van te voren de hotels op deze datum volgeboekt zijn. Met een 1332 deelnemers aan de Velomediane is dat voor een plaatsje als La Roche natuurlijk ook niet verwonderlijk.

Onderweg regent het regelmatig en we beginnen ons toch wel wat bezorgd te maken over het weer voor morgen. In Nederland is in het noorden en oosten zelfs een code oranje afgegeven: lokaal heftige windstoten en fikse regen. In Luik rijden we nog even verkeerd (Google navigatie sucks!) maar gelukkig komen we 's-avonds tegen negenen aan bij ons hotel en schuiven we gelijk aan voor het diner. "Lessons Learned" tijdens dit diner: Carpaccio hoeft niet altijd vlees te zijn. In ons geval waren het dus gesneden rode bietjes. Bummer!

Voor de administratie

We vertrekken 's-ochtend rond 07.30 uur weer uit Durbuy, maar niet nadat we bij het lokale bakkertje nog even een paar lekkere croissants gescoord te hebben (ontbijt in het hotel was pas mogelijk vanaf 08.00 uur). In La Roche aangekomen vinden we gelijk een mooie parkeerplekje aan de rand van het stadje.

Het weer is vandaag koud (11gr) en nat. Door de bomen blijft het wegdek lang nat en het regent regelmatig. Na lang twijfelen besluit ik mijn beenstukken niet aan te doen. Is wel wat kouder, maar ze worden anders toch alleen maar nat. Wel trek ik mijn overschoenen aan. Dan blijven de voeten wellicht iets langer droog.
Na ons geprepareerd te hebben fietsen we het stadje in en gaan op zoek naar Sporthal waar we onze bescheiden kunnen ophalen: een fietsplaatje met nummer en een bike-chip voor de tijdregistratie.

Vanaf de Sporthal gaat het weer terug naar de "Depart" van de Velomediane. Men heeft een soort fuik gemaakt in een straat langs het water en alle fietsers wachten daar totdat Claudy Criquielion  himself het startschot geeft. Ik heb de beste man overigens helemaal niet gezien en als hij er al was dan heeft men hem niet bepaald op een prominente plaats neergezet. Beetje jammer. Rond negen uur is het zover en worden we weggeschoten. De meute in de fuik komt langzaam in beweging en fietst de straten van La Roche uit. Er is zelfs aan muziek gedacht om ons uitgeleide te doen. Het geheel doet me aan de 11-stedentocht denken. Een leuke start.

Wachten in de fuik tot de start

Het is vanuit La Roche gelijk al klimmen en niet te zuinig ook. Sterker nog: het is de eerste 40km alleen maar klimmen. Waren we de vorige tocht in Amersfoort nog gezellig aan het keuvelen tot aan de eerste stop op 40km, nu had ik het gevoel er al een complete toertocht op te hebben zitten. En uiteraard krijgen we ook nog eens regelmatig een regenbui op ons hoofd. Het is voortdurend jasje aan, jasje uit.

De innige en traditionele relatie tussen Cees en de Fietsenmaker.

Bij de eerste verzorgingspost op 40km nemen we onze tijd. Cees besluit gewoontegetrouw de fietsenmaker maar weer eens te bezoeken (hij krijgt hem niet op de triple wat dodelijk is voor ons eenvoudige stervelingen). Ik snaai de tafels af om maar zoveel mogelijk eten naar binnen te krijgen. En dat eten is hier prima verzorgd. Er is van alles te krijgen en men doet niet lullig als je wat meer of minder neemt. Ik had me voorgenomen veel te drinken en mijn eerste 750cc bidon is ook al helemaal leeg. Ook deze laat ik weer helemaal vullen. Nog snel even een Dextro Magnesium tablet tegen de kramp en na zo'n 15 minuten stappen we weer op de fiets.

Zo rond de 90km krijg ik toch een licht dipje. Het is nat en koud en de vele klimmen beginnen er in te hakken. Bij de afdalingen koel je erg snel af omdat je je benen overwegend stilhoudt. Maar we blijven goed eten en drinken en vorderen gestaag. Bij één van de afdalingen is net nieuwe kiezel op het wegdek aangebracht. De organisatie heeft met een groot bord aangegeven dat het een gevaarlijke afdaling betreft.

Tijdens de afdaling passeert een auto in tegenovergestelde richting en spat een kiezel omhoog recht tussen mijn ogen. Het is even flink schrikken ook al omdat ik mijn fietsbril niet op heb. Ik realiseer me dat dit veel slechter had kunnen aflopen als de kiezel 2 cm meer naar rechts of naar links was gevlogen. Nu houdt ik er een beurse plek tussen mijn ogen aan over. Nog een reden om altijd de fietsbril op te houden; leermomentje....

Op de 120km is de volgende verzorgingspost en ook hier nemen we weer onze tijd. Eten is er weer ruim voorradig en we nemen het er goed van.  Zo rond het 130km punt is bij Cees het beste er wel af. Het wordt bij elke klim hangen en wurgen en bij de 150km besluiten we dat ik nog even alleen gas ga geven. Het klimmen loopt nog lekker en de mooiste beloning is toch wel de lange afdaling van 8km over de brede autoweg naar La Roche. Met een constante snelheid van rond de 45km/uur is het een fantastische manier om weer terug in La Roche aan te komen.

Cees staat even lekker te recupereren bij de finish

Bij aankomst wacht ik tot Cees binnenkomt en halen we ons diploma op. We zijn nog niet de sporthal binnen of er breekt weer een enorme hoosbui los. Ik ben blij dat ik die toch niet op mijn dak gekregen heb onderweg. Als het weer wat droog geworden is zoeken we de auto op en kleden ons snel om. Lekker, weer droge kleren aan en in de warme auto weer terug naar huis. Het hoofddoel voor dit jaar zit er op. Een zeer pittige tocht onder zware omstandigheden. Echt een hoofddoel waardig dus. Of ik hem weer doe volgend jaar? Daar moet ik nog maar eens een nachtje over slapen.

Het hoofddoel van 2011.
Hij is binnen!

Bij thuiskomst kom ik er achter vandaag ook nog 2 BIG's gescoord te hebben tijdens deze Velomediane dus de dag kan niet meer stuk..:-)

UPDATE: 30-aug. We hebben zelfs 3 BIG's gescoord. Om precies te zijn de Col du Rideux, de Col d'Haussire, en de Pied Monti, alias (om nooit meer te vergeten) de Mur de Velomediane. Bedankt voor je scherpe blik Ronald!

Racefiets	7141 km (78x)	272:15 uur
Cross-hybride	587 km (10x)	25:41 uur
Totaal	7728 km

Taperen

Vanavond was het mooi en droog weer. Zwager Cees zit voor het werk in Italie dus hebben buurman Niels en ik met z'n tweeën gefietst. Niels gaat met de week vooruit qua conditie en dat is te zien in de gemiddelde snelheid. Hij kon de hele rit meekomen alhoewel hij aan het einde wel leeg was.

Bij "De Berg" ben ik nog maar even 3x omhoog geknald en ben daarna op het ligstuur als een speer weer achter Niels aangegaan die langs de Nieuwe Waterweg doorgefietst was. Onderweg haakten een groepje fietsers aan die ik inhaalde en met een sneldheid van zo rond de 40km/u zijn we en-bloc naar Vlaardingen gefietst. In Vlaardingen kreeg ik Niels weer in het oog die met gem. 30km/u ook goed doorgefietst had (zeker voor iemand die voor de 3e keer fietst). Onderweg naar huis ben ik elke viaduct en heuveltje nog opgesprint om de hartslag voor de laatste keer nog eens flink op te jagen.

Volgens de afgelopen week ingestelde traditie zijn we bij terugkomst in Wateringen nog maar even een ijsje wezen scoren. De ijsboer herkende ons al, want hij vroeg gelijk waar onze derde man was (hoezo omzetbewust?).

Morgen vertrekken Cees en ik naar Belgie voor de 170km van de Velomediane in La Roche, dus dit was het laatste "taper" trainingsritje voor het hoofddoel van dit jaar. Ik ben erg benieuwd hoe de vorm is op de colletjes in de Ardennen. Hopelijk houden we het droog. Er wordt 15 graden en regen voorspeld. 170km in de regen is niet echt wat je zegt lekker.We will see.

Racefiets	6974 km (77x)	264:39 uur
Cross-hybride	587 km (10x)	25:41 uur
Totaal	7561 km

Rondje Westland in herstelmodus

Na de pittige inspanning van afgelopen zondag had ik voor vanavond een rustig herstelrondje gepland. De hele rit in de D1 hartslagzone blijven was voor vanavond de opdracht. En met gepaste trots kan ik zeggen dat dat gelukt is. En dat valt nog niet mee, want voor je het weet krijgt de adrenaline je weer in zijn greep en geef je je ros weer de sporen. En nu bij thuiskomst heb ik niet eens het gevoel gefietst te hebben. Ook wel eens lekker.

En oh ja, je kan nu echt niet meer zonder licht na negenen. Was ik verdorie alweer mijn voorlampje vergeten. Gelukkig had ik mijn achterlamp er al wel weer opgezet en was dus nog wel enigszins zichtbaar. En als ik dit stukje schrijf staat de oplader met 4 penlight baterijtjes voor in de voorlamp al weer vrolijk te knipperen. Kan hij donderdag mee als ik een laatste tapertochtje ga maken voor de Velomediane van a.s. zaterdag.

Ik zie trouwens net dat ik op 3/4e (7500km) van de beoogde 10.000km voor dit jaar zit met nog 1/3e deel (4 maanden) aan tijd te gaan. Als er geen hele rare dingen gebeuren kan dat haast niet meer misgaan zou ik zeggen.

Racefiets	6914 km (76x)	262:30 uur
Cross-hybride	587 km (10x)	25:41 uur
Totaal	7501 km

Rabobank Prestige Toertocht 2011

Vandaag was de laatste trainingsgelegenheid voor het hoofddoel dat Cees en ik ons dit jaar gesteld hebben, de Velomediane Claudy Criquielion. Volgende week zaterdag is het al zover dus voor vandaag hadden we nog een laatste voorbereidende 150km toertocht ingepland: de Rabobank Prestige Toertocht in Amersfoort. Het vervoers concept was zoals te doen gebruikelijk: 's-ochtends vroeg pik ik Cees op en samen rijden we naar Amersfoort.


Toevallig kwam collega blogger Theo er van de week achter dat wij in Amersfoort zouden fietsen vandaag. Nou wil het toeval dat hij dat zelf ook van plan was. Per mail was al snel afgesproken om elkaar eens te ontmoeten en samen te fietsen. Altijd leuk om eens de man achter het blog te ontmoeten. Na rond achten op de parkeerplaats bij het clubhuis van "Snel verzet" even elkaar de handjes te hebben geschud was het met z'n drieen opstappen en wegwezen. Het klikte meteen en de eerste 45km, tot aan de eerste verzorgingspost, gingen snel en gezellig keuvelend, voorbij.

Theo en Johan bij de 1e verzorgingspost

Maar als je lekker keuvelt dan fiets je niet zo hard. Dat dacht Theo waarschijnlijk ook, want toen we weer vertrokken bij de verzorgingspost voerde hij de snelheid op naar zo rond de 32km/u en hoger. Een tweetal oudere rijders die we al voor de verzorgingspost hadden opgeduikeld deden nog een manhaftige poging om de verandering in tempo bij te benen, maar dat was maar voor korte duur. Toen ik op een gegeven moment omkeek waren ze er afgewapperd.

Niemand van ons drieen was klaarblijkelijk van plan om spelbreker te zijn, want iedereen hield bij zijn kopbeurt het tempo onveranderd boven de 32km/u. Onderweg pikten we nog 2 andere rijders op die ook mooi meedraaiden in ons treintje. Met zijn vijfen liep het lekker en zelfs toen het begon te regenen bleven we het tempo goed vasthouden. Die regenbui was er eentje in de categorie kort maar heftig en binnen no-time stond het water al weer in de schoenen en de bilnaad. Jammer, want na die bui was het de rest van de rit verder droog.

Cees en Theo 

Rond de 100km besloten we met zijn vijfen even een terras aan te doen voor koffie met appeltaart. De stemming zat er goed in en na een half uurtje besloten we met z'n vijfen weer verder te rijden. Ook nu was de snelheid weer hoog en de verzorgingspost op de Goudsberg was al zo snel bereikt dat we besloten die maar over te slaan. Ik draaide lekker en kon bij mijn aflossingen zelfs kopwerk doen met snelheden zo rond de 35-37km/u. Dat bleek voor sommigen net een tikkie te veel en zo rond het 130km punt werd me vriendelijk verzocht het tempo op 32km/u max. te houden. Heb ik weer, draai ik eens een keertje lekker, mag ik weer niet..:-).

Na nog een kleine speurtocht aan de rand van Amersfoort kwamen we met zijn vijfen weer bij de start/finish aan. We besloten nog even gezellig een drankje te doen met z'n allen. De organisatie stelde bovendien nog gratis poffertjes voor de deelnemers beschikbaar en die gingen er prima in. Tijdens het na-tafelen schiet me ineens een enorme kramp in de achterkant van mijn rechter bovenbeen. Een plek waar ik nog niet eerder kramp heb mogen beleven. Klaarblijkelijk toch niet genoeg gedronken onderweg. Gelukkig had ik gelijk de juiste rek oefening te pakken en was ik de kramp snel weer de baas. Toch niet fijn zon heftige kramp attack.

Na elkaar bedankt te hebben voor de gezellige tocht was het weer tijd om naar huis te gaan en zo rond vieren  waren Cees en ik weer terug in het Haagsche. Op de kramp na ging de tocht als een zonnetje. Het ging misschien wel té lekker en heb ik net te vroeg gepiekt voor het aankomende weekend..:-)   We zullen zien.

Racefiets	6844 km (75x)	259:58 uur
Cross-hybride	587 km (10x)	25:41 uur
Totaal	7431 km

Het waren 3 geweldige kilometers!

Vanavond was het zo ver: de "kibbeling tocht". Naast Richard (de kibbeling bedinger) ging ook, tot mijn grote vreugde, buurman Niels mee. Het verzamelpunt was bij Cees zijn huis en aldaar aangekomen zagen we Cees en Richard al klaarstaan om te vertrekken. Richard was op een geleende MTB en ondanks de imposante overredingskracht van Cees, die onze prachtige opgeknapte backup racefiets speciaal voor hem klaar had gezet, volharde Richard in het gebruik van zijn geleende MTB (beginnersfouten +1).  De samenstelling was dus 3 racefietsen en 1 MTB.

Al gezellig keuvelend vertrokken we richting Hoek van Holland en we waren nauwelijks Wateringen uit of er  klonk een luide knal. De achterband van Richard zijn geleende MTB was geknald. Zou er dan echt een fiets God bestaand die mensen straft als ze vloeken in de kerk door kibbeling te willen eten tijdens een trainingsrit? Het leek er wel op. Uiteraard was er geen reserveband voorhanden (beginnersfouten +1), zodat we gelijk met zijn allen geparkeerd stonden. Na ampel beraad besloten we maar om Richard per auto te laten repatriëren door zijn vrouw en met z'n drieën alsnog verder te gaan.Wel een beetje sneu, maar het waren wel 3 geweldige kilometers Richard!..:-). 

We vertrokken niet voordat Cees zich er van vergewist had dat Richard "op zeker" volgende week woensdag weer een poging zou doen, maar dan wel op een racefiets. Ik hoop maar dat er dan niet meer over kibbeling gesproken wordt omdat de fiets God dan wellicht een bliksemschicht oid op ons neer laat komen ipv zoiets relatief onschuldig als een lekke MTB band nu. "Beter u leven blasfemisten!"

Binnenband ganz kaputt, geen kibbeling!

De rest van de tocht ging in een lekker tempo van zo rond de 26km gemiddeld. Mede door het gematigde tempo was het voor buurman Niels ook goed vol te houden en zonder onderweg in te storten bereikten we uiteindelijk weer Wateringen. Snel nog even een ijsje gekocht om de (gedeeltelijk) geslaagde tocht te vieren. Dat was voor herhaling vatbaar beaamde ook buurman Niels. En als Richard samen met Niels de volgende week weer meegaan gaat het de goede kant op met de club uitbreiding! ..:-)

Racefiets	6689 km (74x)	254:53 uur
Cross-hybride	587 km (10x)	25:41 uur
Totaal	7276 km

De "Kibbeling Deal"

Zwager Cees en ik proberen al een tijdje onze woensdag avond training te versterken met wat extra mede fietsers. Het fietst en traint zoveel leuker als je een groepje van een man of vijf hebt nietwaar? Buren, collega's en kennissen worden met regelmaat voorzichtig gepolst of fietsen "ook niet wat voor hun is". Zo is het me al enkele keren gelukt om een buurman mee te krijgen voor een rondje fietsen. Maar tussen een keertje meefietsen en structureel elke woensdagavond meetrainen zit een hele grote drempel en de buurmannen zijn helaas allemaal voortijdig weer afgehaakt.

Het "binnenhengelen" van een potentiële fietser is overigens iets wat uitermate voorzichtig en met heel veel takt moet gebeuren. Eerst moet je een potentieel slachtoffer langdurig bewerken totdat hij eindelijk een keer om gaat en mee wil fietsen (voor dit doel hebben we zelfs een oude reserve fiets beschikbaar, zodat "ik heb geen fiets" geen excuus kan zijn). En als je de persoon in kwestie dan een keer laat meefietsen moet je oppassen dat je hem niet gelijk in de poep fietst. Het is geen kunst om iemand bij zijn eerste keer gelijk compleet uit te wonen en voor de rest van zijn leven een fiets-trauma aan de hand te doen. Het is dus zaak om zelf minstens op halve snelheid te fietsen en de mee-fietsende gast het gevoel te geven dat hij een olympische prestatie aan het neerzetten is. Veel prijzen en lofuitingen doen in deze wonderen. De laatste drempel is dat áls hij dan een keer meegefietst heeft hem te verleiden om dat nog eens vaker te doen. Pas na enkele keren fietsen begint de endorfine met zijn verslavende werking en tot die tijd zit je nog in de gevarenzone.

Vanwaar deze lange omslachtige inleiding zult u denken? Wel nu, het zit zo. Zwager Cees heeft het hele jaar al een kennis lopen bewerken om een keer mee te fietsen. Keer op keer kwam het er niet van, maar vanmiddag kreeg ik een juichmail van Cees: "Het is gelukt! Hij fietst woensdag ons trainingsrondje Westland mee!". Er was wel één "maar" bij. Meneer had bedongen dat hij dan wel in Hoek van Holland kibbeling wilde eten. Kibbeling eten op een trainingsrondje? Het moet niet gekker worden. Zie je dat al op de voetbaltraining gebeuren? "Ik wil wel meetrainen meneer de trainert, maar ik verwacht wel een patatje mayo halverwege de training". Je begrijpt: ik moest even diep in- en uitademen. Cees had dit dilemma voor zichzelf klaarblijkelijk al overwonnen want in dezelfde juichmail gaf hij aan dat hij al ingestemd had met deze conditie. Na enkele minuten van contemplatie drukte ik op de reply knop: "Yo Cees, leuk man! Ik zie jullie woensdagavond!". De "Kibbeling Deal" was een feit.

p.s Het zal nog een hele klus worden om de verleiding te weerstaan hem niet compleet in de poep te rijden als hij, met zijn buik vol kibbeling, samen met ons langs de Nieuwe Waterweg richting Vlaardingen fietst. "Tsss...kibbeling tijdens de fietstraining, wat denktie wel niet?"

Fietsen
Met a.s. woensdag en de kibbeling in het achterhoofd heb ik vanavond nog maar eens extra gas gegeven. Voor straf ook nog es 10x de berg op en langs de Nieuwe Waterweg samen met een andere racer de snelheid opgejaagd naar 40km/uur. Kan ik woensdag met een gerust hart gaan lopen lanterfanten bij Bertjes vispaleis in Hoek van Holland. Kwam trouwens al weer bijna met schemer thuis. Tijd om de fietsverlichting maar weer eens op te zoeken en te testen.

Racefiets	6630 km (73x)	252:35 uur
Cross-hybride	587 km (10x)	25:41 uur
Totaal	7217 km

Nat Zeeland

De zomervakantie is voorbij en het fiets seizoen begint voorzichtig aan haar eindspurt. Voor dit weekend kon ik geen geschikte toertocht van +/- 150km meer vinden die nog een beetje aan te rijden was vanuit Den Haag. En omdat we praktisch alle fietsroutes rondom Den Haag grijs gereden hebben besloten zwager Cees en ik uit te wijken naar het zonnige zuiden van Zeeland..:-)

Om 07.00 uur waren we met de auto onderweg richting Bergen op Zoom. Ik heb een Garmin route uitgezet die begint vanaf de Oesterdam bij Bergen op Zoom.  De route gaat vervolgens via Tholen en Schouwen Duiveland om via Middelburg en Goes weer terug bij de auto uit te komen. Een kleine 150km.

Onderweg op de snelweg begint het al gelijk met regenen terwijl buienradar toch echt had beloofd dat dat pas 's-middags op zijn vroegst zou gebeuren. Maar we weten waar we aan begonnen zijn en rijden stug door richting het zuiden. Tot onze grote vreugde klaart het bij Dinteloord ineens op en zien we zowaar een stukje blauwe lucht.

We parkeren de auto bij Middenhof in de buurt van Bergen op Zoom en stappen op richting de Oesterdam. We hebben gelijk de wind in de rug en dat blijft zo tot de Grevelingendam. De route over de Grevelingendam komt bekend voor, die hebben we ook recent nog "be-fietst". Maar dit keer zakken we verder af naar het zuiden richting de stormvloedkering.

De sluis bij Bruinisse

We hebben er al 70km op zitten en het is zowaar nog steeds droog. Maar vlak voordat we bij de stormvloedkering zijn is het voorbij met ons geluk. Het begint goed te regenen en de tocht over de kering wordt er één vol met heroïek van harde wind tegen en striemende regen. We zijn 15km lang in strijd met de elementen. Wel jammer, ik had hier graag met droog weer overheen gefietst. Er is hier zoveel te zien.

Middelburg: Kees bestudeerd zijn verregende routekaartje.

Verdwaald in Middelburg
Als we bij Middelburg aankomen is het even gestopt met regenen. We stoppen om de benen en rug te strekken na die pittige tocht over de stormvloedkering. Er is markt en het is gezellig druk in Middelburg. Nou heeft mijn Garmin altijd wat moeite met steden in combinatie met veel keren en draaien. Hij kan dan niet snel genoeg de route op het scherm tekenen. Dat gebeurde ook nu weer en voor we het wisten waren we de route kwijt. Ik dacht heel even dat ik de route weer gevonden had, totdat Cees heel droog constateerde dat we weer bij hetzelfde punt uitgekomen waren als waar we Middelburg ingereden waren. Oeps!

Lek
Na een 2e poging komen we wel aan de juiste kant Middelburg uit en gaan we richting Arnemuiden. Vlak voor Arnemuiden rijdt ik lek. Een beetje genant, want na Cees zijn lekke band tijdens onze Sneekweek tocht  had ik enorm lopen beren over mijn Continental 4 Season bandjes, en dat ik nog maar één keer lek gereden was dit jaar. Tot stalkens toe heb ik vervolgens Cees lopen adviseren om ze ook aan te schaffen. En dan rijdt je gelijk de eerstvolgende toertocht zelf lek. Een schrale troost was dat er een behoorlijke staalsplinter in de band zat waarvoor ik zelfs mijn bandenlichter nodig had om hem eruit te kunnen krijgen. Daar is zelfs geen Continental 4 Seasons superband tegen bestand.

Arnemuiden
Bij doorkomst in Arnemuiden herinneren Cees en ik zich ineens allebei de hit "als de klok van Arnemuiden". Voor de liefhebbers: volg de link (gevolgen geheel voor eigen risico). Voorbij Arnemuiden volgen we op advies van Ronald van Schaik de Jonker Fransweg en pakken we nog even de "Coté du Quarles" mee. "Een voor Zeeuwse begrippen lekkere kuitenbijter". Het is een spoowegviaduct en die knallen we vol naar boven. Lekker!

Helaas is het ondertussen ook weer begonnen met regenen en vanaf dat moment is het geen moment meer droog tot aan de auto. De Garmin krijgt nog wat kuren en bij 's-Heer Arendskerke besluiten we om maar gewoon de fietsbordjes richting Bergen op Zoom te volgen ipv de Garmin. Als we door Goes heen zijn komen we weer op de Garmin route terecht. Compleet zeiknat komen we weer bij de auto terug. En tocht met pittige ingredienten:  tegenwind, regen, lekke band, verdwalen. Kortom: gewoon leuk! ..:-)

Racefiets	6551 km (72x)	249:55 uur
Cross-hybride	587 km (10x)	25:41 uur
Totaal	7138 km

Frame-stickers.nl

Je hebt ze vast wel eens gezien tijdens een wedstrijd of toertocht: framestickers. Je naam op je racefiets en/of helm. Dat staat uitermate leuk en quasi professioneel. Ik heb er eigenlijk nooit bij stilgestaan om ze voor mezelf te regelen. Ik was altijd in de veronderstelling dat dat nogal een gedoe zou zijn.

Maar niets is minder waar. Via het fietsblog van Bully & Bataaf liep ik toevallig tegen de website frame-stickers.nl aan. Voor slechts 5,50 euro heb je al een setje van 2 stickers voor op weerszijden van je fiets. Da's leuk voor weinig, dus snel maar een bestelling geplaatst. Jeroen, de man achter de schermen bij frame-stickers.nl, heeft de levering nog dezelfde dag op de bus gedaan. Het aanbrengen op de fiets, de volgende dag, was een fluitje van een cent en het resultaat mag er zijn! Categorie: kleine moeite, groot plezier.

Mocht je deze fiets tegenkomen dan istie dus van mij...:-)

AtoS Tour
Zwager Cees heeft ook de officiële bevestiging binnen dat hij mee kan fietsen met de AtoS Tour. Cees is in tegenstelling tot mij niet werkzaam bij AtoS en gaat als "relatie" mee. Deze staan iets lager in de "toewijzings-pikorde" dus hij moest nog even wachten of er plek voor hem beschikbaar zou komen. Klaarblijkelijk zijn er al voortijdige uitvallers, want hij mag mee doen. Toch leuk dat je met je fietsmaatje zon tour kan rijden!

p.s. Je vraagt je misschien af: die tour heet toch de "AOTour" ipv "AtoS Tour"? Welnu, dat zit zo: AtosOrigin is recent samengevoegd met Siemens en de naam van het nieuwe bedrijf is "AtoS".  De voormalig "AOTour" is dus nu omgedoopt naar "AtoS Tour", conform de naam en huisstijl van het nieuwe bedrijf.

Road Captain
Ik kreeg gisteren het verzoek of ik het zag zitten om tijdens de AtoS Tour 2011 één van de 5 Road Captains te zijn. Nou fiets ik regelmatig en in groepsverband, maar deze functie heb ik nog nooit mogen vervullen in het peloton (misschien heeft dat ook wel reden..:-)). Het lijkt me een leuke aanvulling op het fietsen zelf, dus ik ga het een keer proberen.

Pimp my site!
Zoals je waarschijnlijk wel is opgevallen heb ik tussen de bedrijven door ook nog even de site gepimped. Kan die er ook voorlopig weer even tegenaan.

Fietsen
Vanavond heb ik weer eens met Cees ons vaste rondje Westland gefietst. Had ik het er maandag over dat het hard waaide, vandaag was het zo nog gruwelijker. Bij tijd en wijle kon je gewoon stilstaand tegen de wind in leunen. Een ordinaire storm. Onderweg naar Hoek van Holland pikten we nog een fietser op die het in zijn eentje ook zwaar te verduren had tegen de wind in. Toen we hem voorbij fietsten was hij zo slim om bij ons aan te pikken en zo konden we mooi om beurten kopwerk doen tot aan Hoek van Holland.

Langs de Nieuwe Waterweg hadden we de wind traditiegetrouw in de rug en gingen we met z'n drieën in een waaier rijden. We rouleerden prachtig door en hielden de snelheid voortdurend tegen de 40km/u. Bij Vlaardingen was de pijp toen ook wel goed leeg. Onze meerijder hield het ook voor gezien en nam een andere afslag. Cees en ik vonden het eigenlijk dat het wel mooi was geweest en via de korte route langs Schipluiden zijn we al uitbollend terug naar huis gereden.

Racefiets	6405 km (71x)	244:25 uur
Cross-hybride	587 km (10x)	25:41 uur
Totaal	6992 km

Trigger woorden

Als je regelmatig fietsbloggen leest kom je vaak leuke woorden tegen die je "triggeren". Woorden waarvan je denkt: hé, dat woord moet ik onthouden voor op een verjaardagspartijtje of voor bij de koffieautomaat. Het zijn van die woorden die passen bij een theorie waar je wel eens van gehoord hebt, maar waarvan je niet het juiste, wetenschappelijk woord voorhanden hebt.  Ik ben gek op dat soort woorden. Als ik ze tegenkom moet ik gelijk even googlen om de precieze betekenis te achterhalen. En meestal zijn ze daarna in mijn geheugen gegrift voor eigen gebruik op een later tijdstip.

Je kunt er trouwens ook heel goed mee scoren bij je collega's en kennissen.  Ze doen het met name goed als je ze in een gezelschap paraat hebt en ze heel quasi nonchalant op het juiste moment uit je mouw schudt. De luisteraar in kwestie is dan meestal dusdanig "flabbergasted" dat je direct 1-0 voor ligt en bijna "stante pede" door hem of haar als (lokale) autoriteit op het betreffende gebied gezien wordt.  Ze doen het bovendien ook nog eens goed in de BULLSHIT bingo. Kortom: genoeg redenen om er altijd een paar achter de hand te hebben. Heerlijk!

Om een lang lulverhaal kort te maken: vandaag kwam ik weer twee van die leuke "trigger woorden" tegen bij mijn rondgang langs de verschillende fietsblogs. Hier komen ze. Schrijf ze op en doe er je voordeel mee:

Hygiene Hypothese (in reactie op een artikel op het fietsblog van Marijn Fietst)

Cognitieve Dissonantie (in reactie op een artikel op het fietsblog van Martin Kool)

De betekenis mag u als lezer zelf achterhalen met behulp van de bijbehorende hyperlinks. Ik ga er niet flink mee lopen doen. Het zijn niet mijn woorden dus ik ga er geen fraaie sier mee proberen te maken. Ere wie ere toekomt. Veel plezier met het speurwerk!

Fietsen
Oh ja, ik heb ook nog gefietst vanavond. Niets bijzonders, gewoon mijn vaste rondje Westland. Er stond wel een schandalig harde wind. Iets van kracht 5 of 6 schat ik in. Traditie getrouw kreeg ik hem weer eens gelijk vol van voren toen ik richting Hoek van Holland fietste. Dat was weer eens ouderwets knoerten. Krijgt dat sporthart van me ook eindelijk weer eens goed op zijn donder. Ik heb namelijk ervaren dat naarmate je meer traint, je meer last begint te krijgen van de wet van de remmende voorsprong. Je moet je een steeds langere/intensievere inspanning plegen om je hartslag langere tijd in de hoge zone te krijgen/houden. Maar windkracht 5 tegen helpt je daar goed bij. Lekker bikkelen, dat doet de mens goed!

Racefiets	6348 km (70x)	242:24 uur
Cross-hybride	587 km (10x)	25:41 uur
Totaal	6935 km