De laatste kilometers van 2011

Zojuist heb ik de laatste kilometers van 2011 gereden. Nadat ik gisteren met buurman Niels mijn vaste rondje Westland had gefietst kwam ik nog 10km te kort om de 11.000km vol te maken voor dit jaar. Dus ben ik vanochtend maar op de fiets mijn vuurwerk gaan halen. Rugzak mee, want dat spul weegt nogal wat.

Ondanks het relatief vroege tijdstip (09.30 uur) stond er al een enorme rij tot buiten de winkel. Voor ons wachten werden we door de vuurwerk winkel beloond met.....nog meer vuurwerk! Wel een aardig gebaar. Met de rugzak volgepropt weer terug naar huis gereden. Dit zijn toch wel écht de laatste fiets kilometers van dit jaar geweest!

Prettige jaarwisseling! 
(en rustig aan met het vuurwerk en de oliebollen)

Racefiets	9263 km (107x)	351:13 uur
Cross-hybride	1738 km (35x)	73:36 uur
Totaal	11001 km

MTB parcours Exloo

De kerstdagen heb ik samen bevriende buren en eigen gezin doorgebracht in een Landal greenpark. Als geboren en getogen "Drentie" ga je dan dus naar het "Land van Bartje" in Ees. Mijn buurman Niels is inmiddels ook flink fietsgestoord, dus het was een logisch gevolg dat de fietsen meegingen naar het park.

Voor zaterdag heb ik zelf een tochtje uitgezet maar voor maandag wil ik wel eens een van de lokale MTB parcoursen proberen. Via twitter wordt ik eerst op het MTB parcours van Sleen geattendeerd, maar na wordt speurwerk besluiten we het parcours van Exloo te nemen. Vooral ook omdat dit parcours letterlijk om het park heen loopt. Je rijdt de deur uit en zit gelijk goed, wat wil je nog meer?

MTB route Exloo

Het parcours is een rondje van 25km en ondanks dat het nog enigzins nat is gaan we op de 2e kerstdag al vroeg op pad. De route zit in de GPS, maar dat blijkt achteraf overbodig; hij wordt prima aangegeven met de bekende MTB bordjes.

Het parcours is prachtig maar blijkt wel al snel één groot modderballet te zijn. Maar het is net als met zwemmen in koud water: als je er eenmaal door bent is het prima te doen...:-). We hebben ons dus helemaal uitgeleefd en kwamen als een stel Turkse olieworstelaars weer terug bij het huisje op het Park.  Dilemma: hoe krijg je je fiets weer schoon als je geen tuinslang hebt? Na wat creatief denkwerk was de oplossing snel voorhanden: die gaat gewoon het bad in!

Het leek zo'n mooie oplossing tot na de fietswassing bleek dat de afvoer van het bad compleet verstopt was geraakt van de kilo's zand en dennennaalden die met de fiets meegekomen waren. Toen ook nog het bad vol met rubbersporen bleek te zitten was het feest helemaal compleet.

Gelukkig bleek de verstopping op te lossen nadat ik de doucheslang in de bad afvoer had gepropt en de kraan helemaal opengedraaid. Ook de rubbersporen bleken na een grondige schrobbeurt met "Bob-de-Bouwer shampoo" en een trekker gelukkig goed op te lossen. Pfffftt..daar kwamen we toch even goed mee weg. Je moet er toch niet aan denken om aan de park leiding uit te moeten leggen hoe er remsporen in het bad komen en de afvoer verstopt zit met 10kg zand..:-)  De moraal van dit verhaal: "Pas goed op wie je in je bad stopt!"....

Racefiets	9263 km (107x)	351:13 uur
Cross-hybride	1612 km (32x)	68:31 uur
Totaal	10875 km

Een mooi kerstkado!

Het kan raar lopen. Tot afgelopen week was ik al wel bezig met een nieuw doel voor 2012, maar had nog niet het 'eureka gevoel' hierover zoals ik dat de voorgaande jaren heb gekend. Ik merkte bij mezelf dat mijn heilig vuur van de afgelopen 2 jaar zich langzaam aan het 'normaliseren' was. Fietsen is een gewone sport en dat doe je een paar keer per week. Niks bijzonders mee. Zou de magie van het fietsen langzaam verdwijnen zoals een prille verliefdheid? Zou dat normaal zijn? Het leek er tot afgelopen week wel op. "Leek" zeg ik, want toen kreeg ik een email die de boel weer als vanouds op zijn kop zette...

De aanstichter
Het begon met een mailtje afgelopen vrijdag van mede fiets fanaat en AtoS collega Siep Luinenburg. Het emailtje bevatte een presentatie van de Tour For Live, team AtoS Groningen en de begeleidende woorden van Siep: "iets voor jou?".  Na de presentatie gelezen te hebben en de etappes van de Tour For Live op hun website  bekeken te hebben sloegen de kriebels accuut en in alle hevigheid toe. Wauw! Dit is het het. Wat een waanzinnig mooi doel. Per kerende mail heb ik Siep laten weten dat ik heel graag van de partij wilde zijn.

Een 'echt' doel
's-Avonds (of eerlijk gezegd 's-nachts) kwamen ook de twijfels. Kan ik dit aan? Trekt mijn rug dit soort meerdaagse top prestaties? Pas ik wel in het team? Kortom: alle onzekerheden die ook bij een echte doel horen. Eenzelfde tocht fietsen die ik de jaren er voor ook al heb gefietst is wel leuk, maar niet meer echt een uitdaging. De Tour For Live fietsen is wel een echte uitdaging. Een meerdaagse tour, zwaar, over de Alpen. En met alle ups-and-downs die hier onlosmakelijk mee verbonden zijn. Schrijf je eigen onvergetelijke geschiedenis!

Nog een doel!
Zoals je merkt, en ik ben hier heel eerlijk in, ligt mijn primaire interesse in de sportieve uitdaging. Maar deze uitdaging heeft nog een ander facet waar ik ook mijn grenzen in kan verleggen. Het charitatieve doel. Ondanks dat momenteel de (toer)fiets wereld gebombadeerd lijkt te worden met sponsortocht initiatieven is het wellicht juist nu een goed moment om te proberen om ook daar ook een goede prestatie neer te zetten. Ik hoop (en reken er op) dat mijn enthousiasme en inzet voor de sportieve uitdaging hierbij als kruiwagen kunnen fungeren voor de charitatieve prestatie. Wat ook de uitkomst moge zijn: ik ga er voor!

Kerstkado
Het is een mooi kerstkado, dit nieuwe doel voor 2012. Ik voel de energie en het enthousiasme weer in me bovenborrelen en heb er echt zin in om er mee aan de slag te gaan. Schema's maken, mede teamleden ontmoeten, trainen, toertochten rijden, nog meer trainen, ik kan niet wachten! Ho!, ho!, ho! Merry Christmas!


Iedereen uitermate prettige feestdagen
en een sportief nieuwjaar!



Vossenrit 10

Vossenrit nr. 10 staat voor vanochtend op het programma. De vooruitzichten zijn niet erg florisant: grote kans op regen(wellicht) sneeuw, temparaturen rond het nulpunt en flinke wind. Maar een beetje vent laat zich daar niet door afschrikken. Goed inpakken en op de MTB richting de Velo kantine in Wateringen. Zwager Cees en buurman Niels zijn ook weer van de partij.

Ongelukken
Voor vertrek krijgen we nog even een stichtelijk woordje van de voorzitter. De twee ongelukken van vorig weekend zijn hard aangekomen. Iedereen vandaag een beetje rustig aan en goed opletten aub. Ik heb me al voorgenomen vandaag niet met de snelsten voorin mee te gaan. Eerst maar eens een stuk met Cees en Niels mee fietsen. Maar na een kilometer of 20 begint het toch te kriebelen. Cees kan niet echt meer meekomen en ik heb nog energie over. Ik besluit het gas open te gooien en spring met een snelle(re) groep mee.

Sukkel sporen
We rijden grotendeels mijn eigen trainingsrondje Westland en bij "de Berg" aangekomen zijn de moddersporen in het gras nog te zien van de sukkel die daar afgelopen vrijdag met zijn terreinwagen naar beneden ging. Op het moment dat ik daar vrijdagavond passeerde stond hij tot zijn assen vast in de modder. Hij kon niet meer voor of achteruit. Het was pikdonker en de bestuurder stond er hulpeloos naast te wachten op hulp. Kansloze actie!

Listige emmer
Vlak naast de berg stonden, erg listig, 2 emmers vlak na elkaar opgesteld. Gelukkig zag ik ze allebei, maar constateerde ook dat er verschillende rijders de 2e emmer over het hoofd hadden gezien. Geen wonder, want hij stond nauwelijks 100 meter van de vorige af en dat verwacht je niet. De rit gaat verder langs het spoor bij de Nieuwe Waterweg. Met de stevige wind in de rug gaat de snelheid naar de 45km/uur. De dikke banden van mijn MTB zoemen over het asfalt. Gewoon genieten.

Hagelhoosbui
Ik had de donkere wolken al eerder gesignaleerd maar als we vóór Maasland afslaan om weer richting het Noorden te gaan de pleuris goed los. Geen regen, maar hagelstenen zo groot als knikkers. In een mum van tijd is de weg bedekt met een ijslaag. De hagelstenen striemen mijn gezicht en ik moet met één hand voor mijn gezicht fietsen omdat het te pijnlijk is als de hagelstenen mijn gezicht teisteren. Met al dat ijs op de weg neem ik geen risico en minder behoorlijk mijn snelheid. Ik heb geen zin om tegen de vlakte te gaan zo vlak voor de kerst / jaarwisseling.

Na een kwartiertje is het ergste voorbij en het ijs is aardig weggedooid. De snelheid kan dus weer omhoog. De benen beginnen nu toch wel aardig leeg te raken. Maar na een laatste eindspurt wordt de vos uiteindelijk achter "de Bonte Haas" gevonden (leuke combi..:-). Wel alle emmers en de vos gevonden, maar geen extra punten. Daarvoor waren er te veel rijders al voor me gearriveerd. Ondanks de hagelhoosbui toch weer lekker gefietst. Tot mijn vreugde constateer ik dat het fietsen met mijn MTB tussen de racefietsen me elke week beter afgaat. Het zwaarder fietsen op de MTB vormt op deze manier een mooie krachttraining voor de winterperiode. De "vossenrit op MTB proef" is wat mij betreft nu al geslaagd.

Vakantie
Ik hoor achteraf dat Niels en Cees ook goed binnen gekomen zijn en ook prima gefietst hebben. Ook zij hebben nog van de fijne hagelbui kunnen genieten. De komende twee weken zijn er geen vossenjachten, maar die tijd ga ik mezelf prima vermaken. Volgende week samen met het gezin van buurman Niels naar het Land van Bartje in Drenthe. Uiteraard gaan de MTB's mee om het Drentse landschap onveilig te maken. Tot later!

Racefiets	9263 km (107x)	351:13 uur
Cross-hybride	1525 km (30x)	64:12 uur
Totaal	10788 km

Het einde jaar nadert...

Het is al weer enige tijd geleden dat ik een bericht op mijn blog geplaatst heb. Met de komst van de winterstop is de ijzeren regelmaat van het trainen en bloggen op een lager pitje komen te staan. Eigenlijk wel een gezonde ontwikkeling. De rust geeft me weer nieuwe energie en inspiratie voor het nieuwe jaar.

Winterwerk
En het is nou ook niet zo dat ik bepaald stil gezeten heb. Bijna elke zondag een vossenrit van een uur of twee waar zeer hard gereden wordt. Daarbij probeer ik door de week nog 2 trainings momenten te pakken waarvan het liefst minimaal 1x nog op de fiets. De resterende training (of bij slecht weer of minder zin) doe ik op de cross-trainer. Geen spinning dus dit jaar. En ook schaatsen ben ik niet aan toegekomen (klinkt beter als: heb ik me niet toe kunnen zetten)

Verder staat de racefiets ondertussen al weer een maand in het vet. Al het fietswerk doe ik momenteel op de cross-hybride waar bovendien een paar wat bredere 29' banden op zijn gezet. Een soort van krachttraining zeg maar. En dat dat zwaar is bleek wel uit de cijfers van de vossenrit van afgelopen zondag. Check even de hoogte van de hartslag tijdens deze rit. Pittig!

Plannen
Wat zijn de plannen voor de komende periode? Aan het einde van dit jaar wil ik nog een jaarverslag(je) maken  met daarin een kleine opsomming van resultaten het afgelopen jaar. Verder wil ik medio januari de fiets kalender voor 2012 weer klaar hebben. Ik ben er nog steeds niet uit wat het hoofddoel gaat worden. Gelukkig heb ik nog een maand om daar over na te denken. En in maart is dan alweer de eerste toertocht (Witte Kruis Classic). De vossenritten stoppen dan, dus dat gaat mooi in elkaar over. Dat wordt dus rond februari weer de racefiets van stal halen.

Het is nog niet helemaal zo ver, maar ik wens iedereen alvast prettige feestdagen. Ben ik ook eens de eerste..:-)

Racefiets	9263 km (107x)	351:13 uur
Cross-hybride	1419 km (28x)	60:20 uur
Totaal	10682 km