donderdag 29 september 2011

Balhoofdstel

Al enige tijd kraakt het balhoofdstel van mijn racefiets. Ik ben hiervoor al een paar keer naar de fietsenmaker geweest en er zijn ondertussen ook al nieuwe lagers ingekomen. Toch kraakt het balhoofdstel als ik er tijdens het fietsen druk op uitoefen (b.v. door op de pedalen te gaan staan en op het stuur te leunen).
Balhoofdstel
Onder het motto "De beste dokter ben jezelf" ben ik vanavond dus maar eens met mijn balhoofdstel aan het sleutelen gegaan. Met de Fiets special "Onderhoud & Reparatie" in de hand heb ik het hele ding in de voorkamer gedemonteerd. Zo ben ik er o.a. achter gekomen dat ik een "Ahead geintegreerd balhoofdstel" heb. Na het boeltje goed ingevet te hebben heb ik alle spacers, lagers en wiggen weer in elkaar gezet en de volgens de regelen der kunst de stuurpen weer precies goed aangedraaid. Nou zal die kraak bij de eerstvolgende rit wel weer terugzijn, maar het was wel een leerzaam avondje.

Gelijk ook maar bij de Futurumshop de "Tack Spider Prof (T3025)" montagestandaard besteld, want dat sleutelen aan een losstaande fiets is ook maar niets. Kan ik bovendien de komende winter zelf wat onderhoud aan mijn fiets gaan plegen.

woensdag 28 september 2011

Nazomeren

Het werd zowaar nog lekker weer vanmiddag. Zo lekker dat ik besloot om vanmiddag een paar uurtjes eerder vrij te nemen en nog even goed te genieten van het zonnetje. En dat genieten doe je dan uiteraard op de fiets..:-).
Wel spannend, stiekum een fotootje nemen als de tandarts niet kijkt..
Het kon bovendien geen kwaad om het bloed even goed rond te pompen. Mijn hele linkerkaak was nog grotendeels verdoofd na de wortelkanaal behandeling die ik tussen de middag had gehad. Je kent dat wel: als je een slok van je koffie neemt stroomt het er aan de andere kant van je mond net zo hard weer uit. Nou, ik kan melden dat na mijn fietsritje de verdoving geheel en al verdwenen was. Een lichte botpijn is er voor teruggekomen, maar dat overleven we wel...

De laatste loodjes
Ik zag net dat ik vandaag de 9000km barrière genomen heb voor 2011. Dat is zowiezo al een all-time-high en bovendien nog maar 1000km tot de magische 10.000km grens. Als ik niet 5 ribben breek ofzo  moeten die "duuzend" kilometers nog zeker gaan lukken. En dan kan ik wel stellen dat 2011 een goed sportjaar is geweest. Een jaar waarin ik al mijn sportieve doelen heb kunnen realiseren. En daar ben ik toch wel een beetje trots op.



Racefiets
8355 km (91x)
318:20 uur
Cross-hybride
695 km (12x)
29:43 uur
Totaal
9050 km

maandag 26 september 2011

The Knightrider

De zin op de zonovergoten zondagmiddag klinkt nog na in mijn oren... "en het blijft nog de hele week dit weer".... Nou, amehoela! De eerste 35km  van mijn reguliere rondje Westland rijd ik alweer in de stromende regen. Niet dat het deert, want het is niet koud. Het voelt alleen verschrikkelijk sompig.
De Sigma Pava

Verder was het vanavond weer eens ouderwets nachtrijden. Het was natuurlijk nog maar begin avond, maar door de duinen is het rond achten al zo donker dat het wel nacht lijkt. Maar uiteraard had ik mijn schijnwerper (Sigma Pava) al weer van stal gehaald en die verlichtte het duistere pad voor mij met een brede lichtbundel. Wel weer spannend overigens om in het donker met 30km/uur over een fietspad te jagen. En dan maar hopen dat je geen recalcitrant konijntje tegenkomt..:-)



Racefiets
8285 km (90x)
315:46 uur
Cross-hybride
695 km (12x)
29:43 uur
Totaal
8980 km

zondag 25 september 2011

Proef Vossenrit

Vandaag was het zo ver. We gaan onze eerste (proef) vossenrit rijden. Ook zwager Cees en buurman Niels hadden nl. te kennen gegeven vandaag wel eens mee te willen doen met zon proef vossenrit. "Proef" in deze houdt in dat er nog niet gereden wordt voor het klassement en dat nieuwlichters zoals wij kennis kunnen maken met het spelletje. Want ook voor Niels en Cees was het vandaag de eerste keer.

Vossenrit, hoe werkt dat?
De vossenrit gaat om 10.00 uur van start en er wordt gestart in 3 groepen: Groep 1 zijn de snelle jongens, Groep 2 de reguliere Goden zoals wij en Groep 3 de veteranen. De groepen worden vanaf de start achter elkaar losgelaten zodat ze elkaar niet in de weg rijden. Voor het vertrek krijgt elke deelnemer 4 kaartjes met daarop een eigen nummer. Ook krijg je een kleine ijzeren ring met daarop ook je eigen nummer. De route onderweg is gemarkeerd met kleine witte pijltjes die je aan de rechterkant van de weg moet vinden. Zie je niets, dan fiets je rechtdoor. Goed opletten dus dat je geen pijltjes mist. Het kan dus lonen om individueel goed op de pijlen te letten en niet blindelings een groep te volgen. Groepen rijden namelijk ook regelmatig en-bloc fout omdat de eerste rijder een pijltje over het hoofd ziet. En dat bleek tijdens rit vandaag ook weer een paar keer.

Onderweg kun je maximaal 4 oranje emmers (aan de linkerkant van de weg) tegenkomen waar je per emmer 1 kaartje in moet gooien. Het kan dus ook zijn dat je er minder dan 4 emmers tegenkomt, maar dat weet je van tevoren nooit. Aan het einde van de rit staat een grijze bus waar je je resterende kaartjes in moet gooien (als je die nog hebt). Je vindt daar ook een bord / tekst op de weg met "ZOEK HIER DE VOS". De vos staat daar dan ergens verdekt opgesteld. Als je hem gevonden hebt gaat daar als laatste je ring in en dan is het afgelopen en kunnen de punten geteld worden.

Voor vertrek kregen we "de Vos"
nog even in de kantine te zien.
De punten
Voor elke emmer waar je je kaartje in hebt gegooid krijg je punten en ook de volgorde van ringen in de Vos levert punten op (1e krijgt 20 pnt., 2e krijgt 19 pnt, etc.). Als je dus een emmer mist of later bij de vos aankomt mis je punten. In het parcours zijn ook lussen opgenomen die makkelijk over het hoofd ziet maar waar wel een emmer staat. Je denkt dus dat je gewoon nog op koers ligt maar hebt al wel een emmer (en dus punten) gemist. Deze eerste rit telde nog niet voor het klassement, maar voor de aankomende ritten geld per groep een klassement waar je kunt zien hoe je het overall en per rit gedaan hebt.

Het vertrek
Rond 9.15 uur waren we bij Velo waar we door voorzitter Marcel himself uitleg kregen van de spelregels. Ook kregen we "gastrijders" kaartjes en ring uitgereikt zodat we mee konden doen. Na gezellig nog een bakkie koffie gedaan te hebben werd om even voor 10.00 uur de bel geluid. Dit was het signaal om met de groep (+/- 70 man) naar de start te gaan.

Bij vertrek was het gelijk een gekkenhuis. Iedereen ging er als een jekko vandoor en het was voortdurend keren en draaien, optrekken en afremmen. Prima interval training! Omdat er toch nog niet voor het klassement gefietst werd hadden we vooraf al besloten om bij elkaar te blijven. Hierdoor moesten we af en toe een groep laten gaan, maar per saldo draaien we goed mee in Groep 2.
Voorzitter Marcel geeft Cees uitleg.
Tussen hen in de grijze "verzamelbus" die als laatste vóór de Vos te vinden is.
Tactiek en persoonlijke kwaliteiten
Al snel kwamen de persoonlijke kwaliteiten van een ieder afzonderlijk van ons aan het licht. Buurman Niels mag dan (nog) niet zo hard gaan maar door zijn scherpzinnigheid werd wel gelijk al voorkomen dat we een emmer misten! Snelheid is dus niet alles in dit spel.  Mijn eigen kwaliteiten daarover laat ik me niet uit. Die mogen Cees of Niels eventueel toelichten via een reactie op dit artikel..:-). De kwaliteiten van zwager Cees waren, na bleek, ook wel weer uitermate bijzonder te noemen. Klaarblijkelijk had hij vooraf 2 verschillende spelletjes door elkaar gehaald: "De vossenrit" en "wie is De Mol?". Zijn, al dan niet bewust gespeelde, tactiek was dus iets van  "De Mol in de Vossenrit". Tot 4x toe wist hij een grote groep fietsers finaal de verkeerde kant op te sturen op momenten dat hij op kop reed. Grote verwarring en paniek waren het gevolg. Cees op kop = Levensgevaarlijk! Ook een uitermate nuttige 'kwaliteit' dus...:-)

Na afloop van de rit hebben we met z'n drieen, onder het genot van een bakkie koffie, uitgebreid zitten filosoferen hoe we onze afzonderlijke kwaliteiten het best kunnen combineren in één integrale tactiek. Één van de ideeën die we o.a. onderzocht hebben is om één iemand van ons alle kaartjes te geven en als snelle haas vooruit de route te laten rijden. Cees kan dan vervolgens in het achterveld complete chaos creëren door voortdurend groepen de verkeerde kant op te laten rijden. Uiteraard laten we niet weten welke tactiek we uiteindelijk gekozen hebben, maar ik zou zeggen: houdt dit blog en het klassement bij FTCW in de gaten.

Het eindoordeel
De hele vossenrit bleek uiteindelijk maar 40km te duren, wat me erg meeviel (of misschien is tegenviel hier het betere woord). Ik had gedacht toch wel minstens 60km op de fiets te zitten. Maar doordat er voortdurend via kleine binnenweggetjes gereden is, met daarbij voortdurend optrekken en afremmen zijn we toch een kleine 1,5 uur (intensief) onderweg geweest.  Niels, Cees en ik waren na afloop unaniem in ons oordeel: Geweldig leuke ervaring! Hier gaan we vaker aan meedoen. Het spel element maakt het een erg opwindend gebeuren: lekker racen en crossen en voortdurend gebeurd er wat onderweg. Errug leuk! We gaan ons dus alle drie inschrijven en beginnen vanaf volgende week aan onze eerste officiële vossenrit competitie!.



Racefiets
8215 km (89x)
313:20 uur
Cross-hybride
695 km (12x)
29:43 uur
Totaal
8910 km

vrijdag 23 september 2011

Zon!

Het was prachtig weer vandaag en wat is er dan mooier om met een relaxed rondje de week af te sluiten? Snel nog even buurman Niels gechartered en samen lekker relaxed een klein rondje Westland gereden. Bij de heuveltjes een beetje sprinten en voor de rest op het gemakkie fietsen. "Heurlijk" zeggen onze Brabantse twittervrienden dan..:-)


Racefiets
8175 km (88x)
311:48 uur
Cross-hybride
695 km (12x)
29:43 uur
Totaal
8870 km

woensdag 21 september 2011

Vossenrit

Na 2 weken relatieve rust begint het onderhand weer tijd te worden om weer wat actiever te worden. Het lichaam is uitgerust en ik had vanavond weer echt zin om een stuk te fietsen. Dit ondanks het herfstweer met motregen. De fietsrit van vandaag voelde een beetje als een strandwandeling op een herfstdag inclusief een spray van motregen. Klinkt misschien gek, maar ik vindt dat erg lekker weer om buiten te sporten. Een beetje motregen in je gezicht, lekker windje en dan bikkelen, heerlijk!
De "vos" staat ergens verdekt opgesteld.

Aanstaande zondag beginnen de vossenritten bij FTCW weer. Zondag is er eerst nog een "proef vossenrit" om even weer in te komen en 3 oktober begint het officiele vossenrit seizoen weer. Het is voor mij de eerste keer dat ik aan een vossenrit meedoe dus ik ben heel benieuwd hoe het bevalt. Wordt vervolgd!

Racefiets
8125 km (87x)
309:53 uur
Cross-hybride
695 km (12x)
29:43 uur
Totaal
8820 km

zaterdag 17 september 2011

Rondje Hellevoetsluis

Vandaag samen met buurman Niels bij Vlaardingen met het veer naar Rozenburg overgestoken. Vandaar een rondje Oostvoorne, Rockanje en Hellevoetsluis gedaan. Op de weg naar Oostvoorne lag een dode ree vlak langs de weg. Waarschijnlijk zeer recent door een auto aangereden. Sneu einde van het beestje.
Langs de kant van de weg.
Op wat sputters na is het de hele rit droog gebleven. Koffie met appeltaart is er helaas bij ingeschoten. Er lag geen geschikt etablissementje op de route bij Hellevoetsluis en toen we, wind mee, weer richting Rozenburg gingen besloten we maar om weer in één keer door naar huis te fietsen.



Racefiets
8056 km (86x)
307:25 uur
Cross-hybride
695 km (12x)
29:43 uur
Totaal
8751 km

woensdag 14 september 2011

Rondje Westland

Het is weer woensdagavond en dan staat het reguliere trainings rondje Westland weer op het programma. Dit keer zonder zwager Cees of buurman Niels want die hadden vanavond zakelijke verplichtingen, Maar alleen fietsen is ook wel weer eens lekker. Na 2 rustdagen was het lichaam weer helemaal hersteld van de Atostour en kon er weer een beetje "normaal" gefietst worden.

Ik probeer de week kilometrage nog even niet te laten zakken. Er moet nog 1500km gefietst worden dit jaar en des te eerder ik hiervan een deel heb afgelegd des te relaxter de laatste maanden van het jaar. Van het weekend gaan we dus gewoon weer een 100+ tocht doen.

p.s. Het Garmin overzichtje hieronder ziet er ineens wat anders uit. Garmin blijkt de Garmin Connect website geupdated te hebben met nieuwe functionaliteit. 



Racefiets
7975 km (85x)
304:09 uur
Cross-hybride
695 km (12x)
29:43 uur
Totaal
8670 km

zondag 11 september 2011

Herstelritje

Gisteravond ben ik weer thuisgekomen uit Eindhoven na 2 dagen de AtosTour gereden te hebben (verslag volgt nog). Vanochtend eerst even de fiets gepoetst en toen samen met buurman Niels een herstelritje gedaan met koffie en appeltaart bij de Torpedoloods in Hoek van Holland.

Niels had afgelopen donderdag zijn nieuwe Bulls racefiets in ontvangst mogen nemen en was zo trots als een aap met een gouden horloge.  Zo dadelijk nog even de laatste etappe van de Vuelta bekijken. Eens zien of Bauke Mollema de groene trui nog weer terug kan veroveren.

Racefiets
7866 km (84x)
301:44 uur
Cross-hybride
695 km (12x)
29:43 uur
Totaal
8561 km

zaterdag 10 september 2011

AtosTour 2011

We schrijven vrijdag, 8 september 2011, 06.45 uur. Het is de dag dat de deelnemers van de AtosTour 2011 zich verzamelen bij het HTC te Eindhoven. Dat wil zeggen: niet alle deelnemers. 4 Franse deelnemers vertrekken (logischerwijs) vanuit Parijs en 2 Nederlands deelnemers zijn al 3 dagen eerder per fiets richting Parijs vertrokken. Zij maken dus de tocht van Parijs naar Eindhoven zowel heen als terug! (tijdens de rit vernemen we dat ze zeer zware condities hebben gehad: regen en een stevige wind tegen (kracht 4/5)).
AtosTour
Ik ben met zwager Cees al vroeg vertrokken en bij aankomst op de parkeerplaats van het Atos kantoor in Eindhoven zien we de bus met fiets aanhanger al staan. Bij de bus staat een grote opvallende persoonlijkheid de boel al te organiseren. Later blijkt dat het Geert de Atostour mechanicus is. Ook Geert zal het nog zwaar krijgen tijdens de tour (ook al fietst hij niet) maar dat kon hij toen nog niet weten. In hoog tempo arriveren nu de deelnemers en Geert heeft het erg druk alle (mooie en dure) fietsen in de fietsenaanhanger te krijgen.
Proud participant of.....

Ge hoort d'r bij!
Vertrek
Nadat alle fietsen en bagage geladen is en we nog snel een laatste kop koffie en sanitaire verpozing in het Atos gebouw hebben gemaakt laat Gerrit (de tourdirecteur) ons kennismaken met zijn fluit: "prrrrrrrrrt...NOG VIJF MINUTEN!".  Het zou kenmerkend (en pavloviserend) worden voor de komende 2 dagen. Gerrit houdt de wind er goed onder en dat moet ook is de algemeen heersende opinie onder de deelnemers. Na alle koppen in de bus te hebben geteld is het zo ver en vertrekken we richting Parijs.

Fietsen uitladen bij het Hotel in Bussy-Saint-Georges
File leed
Al snel belanden we vóór Antwerpen in de file. En vervolgens vóór Lille is het nogmaals bingo. Het gevolg is dat we 1,5 uur achter op schema liggen en dat, terwijl we 's-middags nog op het hoofdkantoor van Atos verwacht worden voor een fotoshoot en diner. Maar allereerst moeten we de fietsen en bagage uitladen bij ons hotel in Bussy-Saint-Georges alvorens we naar het Atos HQ kunnen gaan. Mede dankzij het strakke "fluitwerk" van Gerrit (NOG VIJF MINUTEN!!...) blijkt de schade bij aankomst op HQ nog slechts 40 minuten te bedragen.
Officiele groepsfoto bij AtoS HQ in Parijs
Fotoshoot
De fotoshoot en het dinner op HQ verlopen uitermate gezellig, edoch Frans chaotisch. Allereerst moeten er identiteitsbewijzen van eenieder ingeleverd worden om een toegangspas te krijgen waarmee je het gebouw binnen kan gaan. De receptioniste is gelijk al volledig de controle kwijt en alle identiteitsbewijzen die ingeleverd worden belanden op een grote stapel achter de balie. Vervolgens worden de toegangspassen met stapels tegelijkertijd uitgedeeld zonder ook daadwerkelijk te controleren of de ontvangende persoon in kwestie nu ook een identiteitsbewijs ingeleverd heeft. Het gevolg is dat sommige slimmerds hun identeitsbewijs veilig in hun eigen portemonnee houden maar wel een toegangspas in ontvangst nemen.
De deelnemers uit de UK
Als iedereen uiteindelijk het HQ is binnengekomen kunnen we ons in AtoS wielertenue hijsen in de fitnessruimte die het gebouw rijk is. Vervolgens worden we in en om het gebouw van hot naar her gesleept om verschillende foto te maken. Dit verloopt allemaal op rolletjes en uiteindelijk kunnen we naar het restaurant boven in het gebouw waar we een speech krijgen van een lid van de directie. Hierna is het omkleden en borrelen geblazen. Aansluitend is het een uitstekend georganiseerd koud buffet. Nadat iedereen zich rond gegeten heeft vertrekken we rond achten weer met de bus naar ons hotel. In het hotel krijgen we nog een laatste briefing voor de tour van morgen. Het aftellen kan beginnen.....

Het peloton arriveert bij de 1e rustplaats

Let's go!
Vrijdagochtend. Na een korte nacht en ontbijt staan we om 6.30 uur bij ons hotel (prrrrrrtt....NOG VIJF MINUTEN!).  Voorop de toerauto (een BMW station met 2 vlaggen), 2 voorfietsers die het tempo aangeven, 50 fietsers daartussenin waaronder 5 Road Captains, 2 achterrijders die eventuele pechgevallen weer terugfietsen naar het peloton, 4 motoren die de kruisingen voor het peloton afzetten om vervolgens in vliegende vaart het peloton weer in te halen, en als last-but-not-least de "bezembus" met aanhanger voor o.a. reserveonderdelen en de bagage en nog een vrije auto.



Rijden in een peloton, hoe werkt dat?
Er wordt volgens een strak tijdsschema gereden. Per dag zijn er 3 pauzes van een halfuur (incl. lunch). Rijdt je onderweg lek, dan stop je (het peloton rijdt door). Vanuit de bezemwagen krijg je een reservewiel en bij de eerstvolgende pauze repareer je je eigen band/wiel en gaat het leenwiel weer terug in de bezemwagen. Nadat je een leenwiel hebt gekregen wordt je vervolgens weer door de achterfietsers terug naar het peloton gefietst. De tour wacht op niemand!


Vette Pech!
Het schemert nog als we vrijdagochtend vertrekken. Het is niet koud, maar het heeft geregend en het wegdek is nog nat. Die nattigheid veroorzaakt een hoop ellende. Al in de eerste kilometers wordt er lek gereden en na 30km is Siep het slachtoffer van een valpartij. Een rijder voor hem komt ten val en hij kan hem niet meer ontwijken. Een crash is het gevolg en bij medisch onderzoek achteraf blijkt dat er 5 ribben gebroken zijn. Hij moet per vliegtuig terug naar Nederland gerepatrieerd worden.

Bandenleed
Geert de mecanicien draait overuren in de bezemwagen. Na dag 1 is de score 28 lekke banden! Ook de achterrijders fietsen zich de klaplazarus om de lekrijders weer terug naar het peloton te fietsen. Op een moment komt het zelfs zover dat alle leenwielen uit de bezemwagen allemaal uitgegeven zijn en dat Geert lekke banden ala minuut moet vervangen om de betreffende fietser weer op pad te krijgen. Hard werken dus voor het achterveld!

Het wordt zwaar
Gelukkig regent het de rest van de dag niet meer en bij elke pauze staan de koffie en broodjes klaar. Perfect geregeld! Als de 150km gepasseerd zijn begint het voor verschillende deelnemers zwaar te worden. De klimmetjes blijven elkaar maar opvolgen en sommige deelnemers hebben hierbij moeite om het tempo van het peloton te blijven volgen. Bij de daaropvolgende afdaling moeten ze vervolgens weer door de achterrijders vóór in het peloton afgeleverd worden zodat ze weer goed gepositioneerd zijn voor een volgende klim. Maar zelfs dat wordt op den duur moeilijk en sommige deelnemers moeten in de bus even (tijdelijk) bijkomen.

Valpartijen
Ook zorgen de afdalingen voor nog een paar valpartijen. Bij een afdaling van rond de 50km/uur houdt de deelnemer voor me de bocht niet meer en gaat onderuit. Op een zere schouder na lijkt de schade mee te vallen, maar de schrik zit er goed in. Na dag 1 tellen we uiteindelijk 4 valpartijen.

De laatste 20km naar Mons(BE) is overwegend afdalen en dat is een prettige afsluiter van de 1e dag. Na een lange hectische dag komen we na 250km bij de Jeugdherberg in het centrum van Mons aan. Een mooie plaats voor een overnachting en iedereen is blij dat we er zijn!

Zaterdag, dag 2
De 2e dag staat in schril contrast met de 1e. Het is prachtig weer en de stemming in het peloton is uitgelaten. Er zijn praktisch geen pechgevallen (4 lekke banden) en iedereen lijkt de stal al te ruiken. Onderweg door Belgie worden we bij de rustplaatsen al door familie van Belgische deelnemers onthaald. We rijden nu allemaal in het AtoS fietstenue en dat is geen onverdeeld succes. Ik (en andere ook andere fietsers) beginnen last te krijgen van de slechte kwaliteit zeem die in de AtoS fietsbroek zit. Gelukkig blijkt achteraf de schade mee te vallen, maar lekker zitten is anders.
Zwager Cees (alias de Fietsenmaker) bij aankomst in Eindhoven
Omdat ik vergeten heb mijn Garmin op te laden ben ik alle besef van afgelegde afstand kwijt. Door de uitgelaten stemming en het prachtige weer heb ik het gevoel een "tochtje" van 100km te doen in plaats van 220km. Ik maal nergens om en het fietsen is heerlijk. Er is alle gelegenheid om tijdens het fietsen met andere deelnemers een babbeltje te maken en de tijd vliegt voorbij. Bij de Nederlandse grens krijgen we zelfs nog een politie-escorte en het einde begint nu echt in zicht te komen. In Eindhoven maken we nog een soort van ereronde door het centrum en ook de motorrijders genieten volop van het defilé rijden.
Zwager Cees en ondergetekende.
Het zit er op.
Het slot
Rond 17.15 uur arriveren we weer op de HTC en worden Cees en ik door onze lieftallige vrouwen onthaald. De burgemeester heet ons allen welkom met een speech en vervolgens wordt het (voorlopige) sponsorbedrag bekend gemaakt; ruim 11.000 euro. Na een douche is het tijd voor de BBQ. Rond achten vertrekken we uiteindelijk, moe en voldaan, richting huis. We zijn een prachtige ervaring rijker. Volgend jaar hoop ik zeker weer mee te doen!
Speech door de burgemeester van Eindhoven


Nog een leuk filmpje door een van de deelnemers gemaakt.


Racefiets
7866 km (83x)
300:07 uur
Cross-hybride
695 km (12x)
29:43 uur
Totaal
8561 km