Hij is er!
Na het werk snel naar huis. Zal het pakje al gearriveerd zijn? Als ik voor het huis langsloop zie ik al een pakje op de tafel staan en weet ik dat het goed zit. Mijn nieuwe zadel "Selle San Marco Rolls" is afgeleverd.
Een nieuw fietszadel lijkt wellicht triviaal, maar als je al weken met gekneusde zitbotjes rijdt, dan is elke potentiele oplossing heel wenselijk. Want....opgeven is geen optie! (waar heb ik dat meer gehoord..:-)) Dus snel het nieuwe zadel gemonteerd en na het eten op de fiets gestapt voor het vaste rondje "De Berg".
Het oordeel
Wat gelijk opvalt is dat ik op dit zadel niet de neiging hebt om iedere keer te gaan verzitten. Dat is een goed teken, want dan heb ik nu klaarblijkelijk een goede zit. In tegenstelling tot mijn oude zadels heb ik nu het gevoel dat ik "in" het zadel zit, in plaats van er op (plateau). Het zadel sluit goed aan. Ook na 25 km zit ik nog praktisch onveranderd en voel ik nog geen (nieuwe) pijn, wat wel bij mijn oude zadel het geval is. Ook bij thuiskomst geen (nieuwe) pijnlijke plekken en ik zit nog steeds prima. Ik roep nog geen hallelujah, maar het biedt wel perspectief! Kortom: dit zadel blijft.
Fietsen
Verder ook lekker gefietst. Alles met een hoge cadans op souplesse. Wil niet meer te diep gaan aangezien zaterdag Limburgs Mooiste op het programma staat.
Vanmiddag familiedag op en rond het Sneekermeer. Aangezien we na afloop gelijk door naar huis gaan moet alle bagage mee in de auto (incl. fiets).
Maar de fiets kan natuurlijk niet de hele middag op de twinny-load achter op de auto blijven zitten. Stel dat hij gejat wordt vijf dagen voor Limburgs Mooiste!
Dus gewoon meenemen aan boord die fiets.
Wie weet maken we nog een leuke tussenstop. Kunnen we gelijk nog een stukkie fietsen..:-)
Gisternacht het boek van Dirk-Jan Roeleven, "De Nieuwe Fiets" in één ruk uitgelezen. Een boek dat je gelijk pakt. Was bovendien nog gesigneerd door DJ himself..:-) Heb hem naderhand nog even mijn observaties aan de hand gedaan:
"Beste DJ,
Enkele weken geleden je gesigneerde boek mogen ontvangen. Mijn eerste gesigneerde boek. Apetrots. Geeft een bijzonder gevoel. Een band met een praktisch onbekende. Dank!
Van het weekend voor het eerst aan het lezen toegekomen. In één ruk uitgelezen. Heerlijk en herkenbaar!
Twee observaties: Observatie 1: De voorbereiding Laat ik het positief proberen te verwoorden: Ik hoop dat het gemis aan voorbereiding voor de laagdrempeligheid heeft gezorgd die nodig was om de reis te maken. De purist in mij protesteert hevig bij het lezen van de manier waarop je het e.e.a. aangevlogen bent. De avonturier in mij juicht: een écht avontuur. Geen instant prefab vakantieshit..:-)
Observatie 2: fietsen pur-sang Met de trein??? Met de auto??? En dat voor de reis van je leven?? Je reinste cyclo-blasfemie! Ik kan me niet aan de indruk onttrekken dat dit ook met observatie 1 te maken heeft gehad (matige voorbereiding). Reden genoeg om het hele avontuur nog een keer over te doen. En als je dan toch gaat, schrijf dan gelijk weer zo'n mooi boek! ..:-)
Pedala!
Met vriendelijke groet, Johan Barelds, Liefhebber."
Familiefeest
Het weekend hebben we familiefeest in Friesland. Dus vandaag vertrekken we al richting de familie in Leeuwarden. Ook zwager Cees rijd met ons mee in de auto. Dat biedt een mooie gelegenheid om ons er ter hoogte van Hoorn met de fietsen er uit te laten zetten, zodat we de laatste 100km kunnen fietsen.
Wind mee
Van Hoorn gaat het eerst richting Medemblik. Vanaf Medemblik tot aan de afsluitdijk hebben we de wind een klein beetje schuin van voren. Het lijkt er op dat we de rest van de rit de wind mee hebben. Een mooie gelegenheid om eens op het gemakkie de afsluitdijk over te steken.
Valpartij
Nadat we de afsluitdijk zijn overgestoken gaat het richting Harlingen. Vlak voor Harlingen gaat het mis. Cees zit bij mij in het wiel en op een gegeven moment kom ik overeind en wijk daarbij een beetje uit. Cees reageert een fractie van een seconde te laat en zijn voorwiel raakt mijn achterwiel waardoor hij uit balans raakt en komt te vallen. Hij zit onder de schaafplekken, zijn stuur staat scheef en er zit een slag in zijn voorwiel. Na de fiets en Cees weer enigzins gefatsoeneerd te hebben kunnen we gelukkig door.
Richting Leeuwarden
Vanaf Harlingen is het weer vol de wind in de rug. Door de valpartij is de lol er wel een beetje af en enigzins bedrukt rijden we richting Leeuwarden. In Franeker is het nog even zoeken naar de juiste weg, maar zodra we door Franeker heen zijn pakken we de laatste kilometers richting Leeuwarden. De valpartij zet helaas een flinke domper op de hele rit. Jammer, want voor wat de rest was het een prima tocht!
Milestone
Vandaag de 3000 kilometer gepasseerd.
Selle San Marco Rolls
Morgen komt per post mijn nieuwe zadel. Wordt tijd, want hoe ik mijn huidige zadel(s) ook zet: ik blijf pijn in mijn zitbotjes houden. Hopelijk is dat met de "Selle San Marco Rolls" voorgoed over. De verhalen er over zijn erg goed, dus duimen maar.
We schrijven drie dagen na de 11-stedentocht. Dinsdag had ik mijn wekelijkse Pilatus les en gisteren ben ik bij wijze van variatie weer'es wezen zwemmen. Dit keer met het hele gezin. Lekker baantjes trekken en ontspannen dollen met de kinderen. Uitermate geschikt om de stramme 11-steden benen weer wat los te gooien. Na dit sportieve intermezzo was het vandaag weer tijd om het stalen ros te bestijgen. Samen met Cees de vaste prik: rondje "De Berg". Ik voelde me vandaag zeer energiek en alle sprintjes, hoge snelheden en klimmetjes verliepen uitermate soepel. Het oude hart accelereerde als dat van een jonge God bij het zien van zijn geliefde..:-) Het laatste rondje de berg op ging zelfs rond de maximale hartslag 185/189. Het is al weer een tijd geleden dat ik daar qua hartslag uberhaupt in de buurt was geweest. Wat mij betreft allemaal tekenen van uitstekende trainings progressie. Qua timing komt deze vorm ook precies op het juiste moment. Nog 8 dagen tot Limburgs Mooiste. Powerrrrr! ...:-))
Vroeg
Om 04.00 uur ging vanochtend de wekker in huize Wijnstra. Het is de dag van de 11-steden tocht! Gisteravond was ik al naar mijn schoonouders in Leeuwarden gekomen om niet helemaal vanuit Den Haag aan te hoeven rijden. Vandaag was het zo ver. Na een snel ontbijtje en het opladen van de fietsen samen met Sies op weg om de rest van de fietsploeg op te halen. Hierna door naar Bolsward. Zoals ook vorig jaar hadden we een mooi plekje in Hichtum (naast Bolward) om de auto's langs de route te parkeren. Handig als we halverwege weer door Bolsward gaan en even proviand kunnen bijvullen vanuit de auto's. In Hichtum uitladen en klaarmaken en naar de startplaats in het centrum van Bolsward gefietst waar we rond 05.20 uur, samen met duizenden anderen klaarstaan om te vertrekken.
Nog even wachten, want we starten in groep 6 en die mag om 05.40 uur vertrekken. Gelukkig is het een gezellige bedoening, dus de tijd is zo om en binnen no-time werd ook onze groep weggeschoten. We zijn weg!
Spakenpech
Na amper 14 kilometer: PANG! Ik schrik me rot en vermoed een klapband. Na een snelle inspectie blijkt een spaak van mijn achterwiel te zijn geknapt. Aangezien er in moderne fietsen niet zoveel spaken inzitten, is het achterwiel dan ook accuut kromgetrokken en kan niet meer ronddraaien. Na kort crises overleg wordt er besloten om de rest door te laten rijden, terwijl ik op de reparatie-bus van de organisatie wacht. Gelukkig rijdt er net een wedstrijd controle wagen langs, die de reparatie-bus inseint. Binnen 10 minuten is de bus gearriveerd en wordt er een nood-spaak in het achterwiel gezet. Ook wordt de slag in het wiel zo goed en kwaad als het gaat eruit gehaald. Kosten: 2 euro's. Zo gaat dat in Friesland! Na 15 minuten kan ik weer verder met nog een lichte slag in het achterwiel.Nu even het gas er op om de groep weer proberen in te halen. Gelukkig blijken zij rustig aan gereden te hebben in en Holwerd zie ik ze ineens weer staan. We zijn weer herenigd.
Alle lof overigens voor de organisatie. Ik hoorde achteraf dat er 11 reparatie-bussen rondrijden die de hele dag de 15.000 fietsers ondersteunen bij fietspech. Daarnaast staan ook nog verscheidene fietsenmakers met stents langs het parcours voor pechgevallen. Perfect georganiseerd!
Wind tegen
Na van Harlingen tot Dokkum heerlijk voor de wind gereden te hebben is het tijd voor wat tegenwind..:-) Vanaf Dokkum hebben we de wind schuin tegen tot aan Bolsward. Het stukje van Leeuwarden tot en met de afslag bij Dronrijp hebben we hem zelfs vol tegen. Gelukkig rijden er grote groepen waar je lekker in kunt gaan zitten, zodat het met de tegenwind goed te doen is. Wat ook goed helpt is de muziek in elk dorp en de uitermate humoristische spandoeken en borden overal langs de route. Ergens in de buurt van Bartlehiem een bord met de tekst: "Hoe is het met de poepert?" (maar dan op zijn Fries) Lachen!
Weer Spakenpech en Koffie in Leeuwarden
Net als we Leeuwarden binnenfietsen attendeert iemand Sies er op dat ook hij een kapotte spaak heeft. Alsof het voorbestemd is staan we net voor de stent van de fietsenmaker Jan Terpstra, die het achterwiel van Sies snel en vakkundig repareert. Ook dit tegenslagje is weer getackled!
Na door Leeuwarden heen gereden te hebben staan de net buiten de Leeuwarden (volgens traditie) de vrouwen klaar met de koffie en koek. Na een heerlijke pitstop gaat het weer verder richting Bolsward. Bij Hichtum is het weer stoppen bij de auto's om de proviand bij te vullen en even te rusten.
Nog 90 kilometer!
Vanaf Bolsward gaan we de 2e lus in. Met nog 90 kilometer te gaan zit het grootste gedeelte er al op en dat geeft de burger weer moed! In Bolsward krijgt iedereen nog een heerlijk bekertje soep mee van de organisatie en daar gaan we weer. Met een deel wind-mee komen we al snel in Oudemirdum aan. Daar wordt het traditionele ijsje genuttigd (een heerlijke psychologische oppepper!) Na dit plezierige intermezzo is het over de dijk naar Stavoren. Na een heerlijke zonnige dag is het weer nu (volgens verwachting) aan het betrekken en het wordt nog spannend of we het droog houden.
De finish!
Gelukkig komen we zonder een spatje regen weer in de Dokkum aan, waar de vrouwen met een bloemetje aan de finish-lijn staan. Weer een geweldig mooie tocht met prima weer! De elfstedentocht is toch een geweldig mooi stukje traditie. Overal gezelligheid, muziek, gekkigheid en saamhorigheid langs de route. Dat moet je gewoon een keer meegemaakt hebben.
De laatste generale..
Voor de 11-steden tocht a.s. maandag. Merkte dat de benen nog steeds moe waren van mijn inspannende rit afgelopen maandag. Dus maar heel rustig gereden, wat bepaald geen straf was met het heerlijke zonnetje! Achter Benthuizen nog een geweldig mooi natuur fietspad ontdekt. Het groene hart op z'n best! Vanaf Wassenaar heerlijk op het gemakkie door de duinen weer terug. Bewust de hartslag in de D1 gehouden om de vermoeide benen niet opnieuw te verzuren. Nu nog 2 dagen lekker relaxen en dan maandag aan de bak in Bolsward. Hoop dat het weer ook nog een beetje meewerkt. Heb er zin in!
Fietsen op een mooie zomeravond
Het is twee dagen na mijn pittige race rit.
Het lichaam is sloom en het ambitieniveau nul.
Begin te fietsen, maar sneller dan een stadsfiets gaat het niet.
Mijn benen en lichaam hebben er overduidelijk helemaal geen zin in.
Ik sta in de relax-stand en dat vindt ik eigenlijk wel prima.
Na een kilometer of 10 krijg ik langs de Nieuwe Waterweg de wind in de rug.
De snelheid gaat automatisch iets omhoog richting de 30 km/uur.
Er komt een toergroep voorbij met een lekker tempo en er begint iets in mij wakker te worden...
Een stemmetje uit mijn bovenkamer roept: "aanhaken, aanhaken"...
Dus dat doet ik dan maar. Het tempo gaat weer verder omhoog.
Zo fiets ik verder richting Schiedam.
Heel geleidelijk ben in weer in de "normale" race-stand terecht gekomen en dat is nu weer best lekker.
Na Schiedam lekker rustig uitbollen richting huis.
Ongemerkt is een recreatief fietstochtje toch weer een racefiets rit geworden.
Niks moet, alles mag. Toch weer lekker gesport.
p.s. Gisteren gehoord dat mijn deelname aan de 11-steden tocht definitief is. Mag dus a.s. maandag weer 240km fietsen. Woot! ..:-)
Da's zuur!
Als je na 3 dagen stilstand weer wordt losgelaten is dat net zoiets als je met je hond naar buiten gaat die een week binnen heeft gezeten. Dat beest gaat helemaal uit zijn bol! Nou, idem hier vanavond..:-)
Het thema van de rit van vanavond was: "houdt'm in D2". En ik moet zeggen: dat is aardig gelukt. Aangezien ik "katz allein" was vandaag en dus met niemand tijdens het fietsen rekening hoefde te houden heb ik maar eens flink de beuk erin gegooid. Bij thuiskomst moest ik dan ook eerst even een half uur met de benen omhoog, omdat die zo zuur waren.
Bereik 1 = Herstelzone, Bereik 2=D1, Bereik 3 =D2 etc. Zoals je kan zien heb ik een kleine 2 uur van de totale 2 uur en 45 minuten in de D2 zone gereden. Zelfs nog 20 minuten in D3. En ik kan je vertellen: daar wordt je lekker zuur van..:-)
Rustige fiets week
Als "gewoonterecht bonus" op het geplannede fiets schema heb ik de afgelopen 6 weken 3x per week kunnen fietsen / trainen ipv 2x. Dat is, tot deze week. Door een hoop geklus dit weekend in het huis en ontvangen visite is het er niet meer van gekomen om voor de 3e keer op de fiets te stappen. Voor een recreatieve toertocht fietser als mijzelf geen ramp, maar er is wel een soort van "cold turkey" aanwezig de laatste dagen. Een voortdurende innerlijke onrust begeleid door een klein duiveltje die me bij voortduring probeert wijs te maken dat mijn conditie toch wel erg hard achteruit gegaan is door deze "vakantie week". Tot nu toe heb ik hem nog voortdurend kunnen platslaan! Tot nu toe.....
Zadelpijn
Voordeel van drie dagen niet fietsen is dat mijn zitbotjes even tot rust kunnen komen. Door een verkeerde afstelling en een verkeerd zadel had ik daar de afgelopen weken toch behoorlijk wat last van gekregen. Na het hele fenomeen zadelpijn uitgebreid bestudeerd te hebben heb ik de nodige aanpassingen aangebracht aan mijn zadel die volgens mij het probleem moeten gaan oplossen.
Elfstedentocht
En met de grote kans op deelname aan de Elfstedentocht op 2e pinksterdag volgende week maandag kan het aantal gemiste kilometers aankomende week weer ruimschoots goed gemaakt worden voor Limburgs Mooiste de week daar op. To be continued!
Hemelvaartsdag
Zoals eerder vermeld was het plan om vandaag een rondje Goeree-Overflakkee te fietsen met zwager Cees en schoonvader Sies. Aangezien het gisteren nog behoorlijk miezerde hadden we afgesproken om vandaag eerst maar eens uit te slapen en dan te kijken of het weer acceptabel was om te fietsen. Uiteindelijk toch besloten om te gaan en om 12.40 uur zaten we op de fiets.
Navigatie-systemen en vrouwen...(of zwagers)
Binnen no-time waren we bij het pontje die ons overzette naar Rozenburg en van daaruit ging het verder richting Hellevoetsluis. Aangezien we over mij onbekende wegen fietsen, volg ik de route blindelings op mijn Garmin Edge. Zoals ongetwijfeld vele mannen die met een navigatie-systeem in de auto rijden kunnen beamen gaat dat goed totdat je partner (meestal de vrouw) het beter denkt te weten dan je navigatie-systeem...:-) Je voelt hem al aankomen....ook bij ons ging het vandaag op dit punt fout. Zwager Cees vervulde in deze de rol van de "degene die het beter weet dan het navigatie-systeem" en in de buurt van Hellevoetsluis stuurde hij ons resoluut een afslag naar links op ("ja hoor, ik weet het zeker!"). Op dat moment had ik natuurlijk hard moeten ingrijpen, maar ja, het blijft wel je familie. Het gevolg laat zich raden. We hebben zo'n 6 km omgereden, wat achteraf bezien gelukkig nog meeviel. Moraal van het verhaal: volg je Garmin (en je hart..:-)
Goeree-Overflakkee
Na heelhuids de waterkering overgereden te hebben was het linksaf om bovenlangs in Goeree-Overflakkee weer richting de A29 te fietsen. Ergens tussen Stellendam en Middelharnis was een klein bruggetje over de haverdijk. Hier was een prachtige oude gerestaureerde woning te vinden:
Vervolgens ging het door naar het knooppunt Hellegatsplein om weer de oversteek richting Rotterdam te maken. Vlak voor de oversteek -op zon 83km- was het tijd voor een "Appeltaart met slagroom stop"
Ondergetekende met schoonvader Sies aan de appeltaart.
En uiteraard zwager Cees!
Na een uitstekende pitsstop ging het via de Heijnenoordtunnel naar Barendrecht en Rotterdam. De kortste weg was dwars door Rotterdam en dat vormde -voor de verandering- eens leuke afleiding. Dwars door het centrum en via de "Maastunnel" naar noord Rotterdam. Via Schipluiden ging het uiteindelijk weer richting huis.
Ondanks de voorspelling van motregen, hebben we het de hele tocht droog gehouden. Het was weer een mooi ritje!
